Γράφει ο Γ.Τ
Παρακάτω ακολουθεί η διήγηση της κατοίκου ΕΙ. Μ. του νησιού Ίος, γεγονότων και θαυμάτων όπως τα έζησε η ίδια ή όπως της τα εξιστόρησαν παλαιότεροι κάτοικοι του νησιού σχετικά με την ιστορία της Εικόνας της Παναγίας της Γκρεμιώτισσας. Θέλω να ευχαριστίσω θερμά τη κυρία ΕΙ. Μ. για αυτή την παραχώρηση.
Πώς μπορούμε να ανταποδώσουμε εμείς οι άνθρωποι την αγάπη που έδειξε η Παναγία σε εμάς; από τα γεγονότα αποδεικνύεται ότι η Παναγία μας αγάπησε πολύ το νησάκι μας την Ίο. Αφού προτίμησε ο πολύτιμος θησαυρός της η εικόνα της να έρθεις στο νησί με πολύ θαυμαστό τρόπο.
Μαζέψαμε όλα τα στοιχεία από διάφορους παλιούς κατοίκους του νησιού για να τα διαθέσουμε στον κόσμο ώστε να μη χάνεται αυτή η σπουδαία παράδοση του τόπου μας για το Πώς βρέθηκε αυτή η Άγια εικόνα και να στηριζόμαστε στην πίστη ειδικά αυτά τα δύσκολα χρόνια που ζούμε σήμερα που η πίστη μας χτυπιέται από παντού και οι σκοτεινές δυνάμεις προσπαθούν με κάθε τρόπο να την εξοντώσουν και να την αφανίσουν.
Χτυπώντας όμως την πίστη μας χτυπάνε τον ίδιο το Χριστό που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος Εμείς σαν χριστιανοί και σαν υπερήφανοι Έλληνες να μην το βάζουμε κάτω και να μην το επιτρέπουμε αυτό. Να έχουμε το κεφάλι ψηλά και πάνω από όλα να μη μας πιάνει πανικός και απαισιοδοξία. Και έτσι δεν θα μας τρομάζει ούτε η κρίση ούτε τίποτα άλλο Αφού έχουμε το πιο δυνατό όπλο στα χέρια μας την προσευχή.
Για αυτό ας προσευχηθούμε όλοι μαζί και η παντοδυναμία του κυρίου μας και οι πρεσβείες της Παναγίας μας θα μας αναδείξουν και πάλι νικητές αφού η Ελλάδα είναι η αγαπημένη χώρα του Θεού όπως έλεγε και ο ποιητής: Κάνε κουράγιο Ελλάδα μας, να μην μας αρρωστήσεις, γιατί το θέλει ο Θεός, Να ζήσεις και θα ζήσεις.
Και τώρα Στο θέμα μας όλες οι εικόνες της Παναγίας μας είναι θαυμαστές. Η κάθε μία έχει τη δική της χάρη Υπάρχουν όμως μερικές εικόνες που έχουν αγιογραφηθεί από άγιες μορφές, πόσο αγιογραφούσαν ζούσαν με προσευχή και νηστεία.
Αυτές οι εικόνες έχουν κάτι το ξεχωριστό για αυτό και θαυματουργούν. Για να δούμε τώρα με ποιον θαυμαστό τρόπο ήρθε στο νησί η Παναγία μας και όταν λέμε Παναγία μας ο νους μας τρέχει στην Γκρεμιώτισσα μας, το καμάρι και το Στολίδι του νησιού μας πού είναι η εκκλησία της είναι χτισμένη στο ψηλότερο σημείο της χώρας με τον γέρικο φοίνικα της να υψώνεται περήφανος στην αυλή της. Πόσο συγκινούμαστε όταν διαβάζουμε για τις θαυματουργές εικόνες του κάθε νησιού της κάθε πόλης η κάθε μία με τη δική της συγκινητική ιστορία. Της δικιάς μας Παναγίας η ιστορία αρχίζει γύρω στο 1730.
Όταν από την Κρήτη ένας πιστός χριστιανός που αγαπούσε πολύ την συγκεκριμένη εικόνα την έριξε στη θάλασσα για να την σώσει από τα χέρια των Τούρκων που θα την κατέστρεφαν. Έτσι η εικόνα Ταξίδεψε κρητικό Πέλαγος και Αιγαίο και ένα πρωινό έφτασε στο νησί μας και συγκεκριμένα στο λιμάνι του Μυλοπότα. Εκείνη την αυγή ένα τσοπανόπουλο πήγαινε στο κοπάδι του, στον κατήφορο του Ταξιάρχη συνάντησε μία γυναίκα που αγνάντευε την θάλασσα. Καλημέρα, τις λέει, τι αγναντεύεις; Για δες κι εσύ του λέει η κοπέλα, ένα υπέροχο καΐκι που μπαίνει στο λιμάνι.
Πράγματι έβλεπαν ένα τρικάταρτο καΐκι να μπαίνει μέσα στο λιμάνι, τα πανιά του ήταν κάτασπρα σαν το χιόνι. Μωρέ μπράβο Τι σπουδαία καίκια υπάρχουνε λέει το τσοπανόπουλο και έτσι καθώς το καμάρωναν και το θαύμαζαν ξαφνικά εξαφανίστηκε και στη θέση του έβλεπαν ένα φως μόνο να πλησιάζει προς την παραλία. Τρέχουν αμέσως να δούνε τι είναι αυτό το φως και με μεγάλη τους έκπληξη βλέπουν μία εικόνα της Παναγίας. Τρόμος τους έπιασε και άρχισαν να σταυροκοπιούνται, τότε λέει η γυναίκα στο παλικάρι τρέξε γρήγορα να ειδοποιήσεις τους παπάδες
Πράγματι τρέχει το παλικάρι και ειδοποίησε τους ιερείς αμέσως ξεσηκώθηκε όλο το χωριό από τις καμπάνες που άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα μαζεύτηκαν όλοι οι κάτοικοι και με εξαπτέρυγα στα χέρια μαζί με τους ιερείς πήγαν στο σημείο που ήταν η εικόνα.
Γονάτισαν όλοι έκαναν παράκληση και παρακαλούσαν να έρθει η εικόνα κοντά τους, δεν ερχόταν, τότε κατέβασαν έναν γέροντα ο οποίος γονάτισε στην αμμουδιά και παρακάλεσε την Παναγία να έρθει κοντά τους, κάποια στιγμή η εικόνα βρέθηκε δίπλα στον γέροντα. Με δάκρυα στα μάτια πήραν την εικόνα και ξεκίνησαν για το χωριό ψάλλοντας χαρμόσυνους ύμνους. Όταν ήρθαν στο χωριό την έβαλαν στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα, την προσκύνησαν τότε όλοι. Το βράδυ έκλεισαν την εκκλησία και έφυγαν. Όταν το πρωί πήγε ο ιερέας είδε ότι η εικόνα έλειπε. Αμέσως ξεσηκώθηκαν παλιοί κάτοικοι άρχισαν να ψάχνουν την εικόνα ώσπου το βράδυ την βρήκαν κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Ελευθερίου μέσα σε μία σπηλιά σε κάτι απότομα βράχια. Την πήραν και την έβαλαν πάλι στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα αλλά το άλλο πρωί πάλι έλειπε. Τι ήταν πήραν πάλι και είπαν οι κάτοικοι πρέπει να χτίσουμε δικιά της εκκλησία.
Και έτσι ξεκίνησαν τις εργασίες μέσα στο χωριό για να τις χτίσουν το δικό της ναό. Όμως όταν το πρωί πήγαιναν οι χτίστες έβλεπαν ότι όλα όσα είχαν χτίσει ήταν γκρεμισμένα. Τα χτίζουν πάλι την άλλη μέρα ξανά γκρεμισμένα. Κάθε μέρα έχτιζαν και την νύχτα όλα γκρεμίζονταν. Ώσπου ένας χτίστης είπε: Τι θέλεις Παναγία μου; Δείξε μας εσύ γιατί μας τα γκρεμίζεις; Φανέρωσε μας κάτι για να καταλάβουμε τι θέλεις; το ίδιο βράδυ αυτός ο χτίστης είδε όνειρο. Είδε μία γυναίκα επάνω στα γκρεμνά στη σπηλιά που είχαν βρει την εικόνα, να χτίζει. Όταν το πρωί πήγε στη δουλειά είπε στους μαστόρους το όνειρό του, τότε του λένε οι άλλοι τρελός είσαι, πού θα πάμε εκεί πάνω στα γκρεμνά να χτίσουμε αυτός τους λέει πάμε να δούμε και ο του θαύματος! Είδαν τα σημάδια που είχε βάλει η Παναγία μας για το πως ήθελε τον ναό της. Τότε δεν περίμεναν άλλη ένδειξη τα είπαν στους ιερείς και ξεκίνησαν εκεί πάνω στα γκρεμνά οι εργασίες.
Όλοι οι νησιώτες με αγάπη και φιλότιμο βοηθούσαν τους χτιστές οι γυναίκες και οι κοπέλες έβαζαν μέσα στα φορέματα τους πέτρες και κουβαλούσαν. Ακόμα και τα μικρά παιδιά κουβάλαγαν νερό, έτσι με πολύ αγάπη και μεράκι χτιζόταν ο Μεγαλοπρεπής ναός της Παναγίας της δικιάς τους Παναγίας. Γιατί όλοι Νιώτες την καλοδέχτηκαν την αγάπησαν και την αισθανόντουσαν τώρα ότι είναι η δικιά τους παναγία.
Μια μέρα είδαν στην εκκλησία καθώς την έχτιζαν σημείο το οποίο φαίνεται ότι η Παναγία έδειχνε ως το σημείο που θα ήθελε να φτιαχτεί ένα παράθυρο. Αργότερα κατάλαβαν ότι από εκεί που τοποθετήθηκε η εικόνα, η Παναγία έβλεπε από τον παράθυρο την Κρήτη. Τον τόπο από όπου ήλθε.
Οι εργασίες κράτησαν πολλά χρόνια ώσπου το 1797 έγιναν τα εγκαίνια του ναού. Όλοι οι Νιώτες ήταν εκεί και θέλοντας να δείξουν στην Παναγία την αγάπη τους της πρόσφεραν ότι είχαν, άλλη λάδι, άλλοι της κρέμαγαν σκουλαρίκια, άλλοι δαχτυλίδια, άλλη καδένες και ότι άλλο είχαν. Τα συγκέντρωσαν όλα τα τάματα μπροστά της σε ένα κουτί. Εκείνη τη νύχτα έγινε το πρώτο θαύμα.
Κάποιος που είδε τα χρυσαφικά πήγε τη νύχτα και πήρε το κουτί με την δικαιολογία, εσύ Παναγία μου δεν έχεις παιδιά να μεγαλώσεις ενώ εγώ δεν έχω να ταΐσω τα δικά μου για αυτό θα τα πάρω, μόλις όμως πήγε να βγει την πόρτα άρχισαν οι καμπάνες να χτυπάνε γρήγορα μόνες τους. Αυτός άρχισε να τρέχει, ωστόσο οι ιερείς και ο κόσμος ξεσηκώθηκαν και άρχισαν να τρέχουν προς τα πάνω για να δουν τι συμβαίνει και χτυπάνε οι καμπάνες νυχτιάτικα. Τότε ο κλέφτης Όταν είδε τον κόσμο να τρέχει ήρθε σε συναίσθηση, μετάνιωσε για την πράξη του και τους λέει, μην τρέχετε, Εγώ φταίω που πήγα να κλέψω τα δώρα της Παναγίας, και τα παρέδωσε στους ιερείς μετανιωμένος για την πράξη του.
Θαύματα της Παναγίας της Γκρεμιωτισσας
Τα θαύματα της Παναγίας μας είναι πάρα πολλά. Η κυρά Ζαμπέτη η Φρονίστα μας είχε πει αρκετά καθώς και η κυρά Βαγγελιώ Λαμπάρα η Σμαράγδα Λεκκού, ο Μπαρμπαγιάννης Βενιός καθώς και ο ιερέας πάτερ Παντελής Αργυρός. Όλοι αυτοί έχουν συγχωρεθεί βρίσκονται κοντά στην Αγαπημένη τους παναγία. Βέβαια δεν είναι δυνατόν να τα αναφέρουμε όλα αυτά τα θαύματα που μας είπαν. Θα αναφέρουμε μόνο δύο από τα πιο πρόσφατα. Οι κάτοικοι αυτοί βρίσκονται στη ζωή. Τον ρωτήσαμε εάν μας επιτρέπουν να τα δημοσιεύσουμε και μας έδωσαν την άδεια να το κάνουμε.
Το ένα θαύμα έγινε στην κυρία Φλώρα Σταυρακάκη σύζυγό του Παναγιώτη Σταυρακάκη. Μία εξαιρετική κυρία μητέρα πολύτεκνη. Μία ημέρα γύρισε Στο σπίτι ο σύζυγός της και ήταν λίγο ζαλισμένος, είχε μπλέξει με παρέα φίλων και ήπιε λίγο παραπάνω. Αφού τον περιποιήθηκε τον έβαλε να ξαπλώσει για να του περάσει η ζάλη και αυτή κατέβηκε κάτω στο σπίτι της μητέρας της. Εκεί που καθόταν βλέπει να ανοίγει η πόρτα, φάνηκε μία άγνωστη κοπέλα η οποία τι λέει: Φλώρα πήγαινε γρήγορα επάνω στο σπίτι σου γιατί θα καεί ο άντρας σου. Της λέει Η κυρά Φλώρα: ποια είσαι κοπέλα μου Και τι είναι αυτά που λες; και απαντάει η κοπέλα: εκεί πάνω είναι το σπίτι μου (Δείχνοντας την εκκλησία της Παναγίας της Γκρεμιώτισσας) εσύ τρέξε γρήγορα στον άντρα σου. Πράγματι τρέχει η κυρά Φλώρα και είδε ότι το στρώμα που κοιμόταν ο άντρας της είχε πάρει φωτιά γιατί ο κυρ Παναγιώτης άναψε τσιγάρο και τον πήρε ο ύπνος οπότε του έπεσε το τσιγάρο αναμμένο στο στρώμα. Τότε κατάλαβε η κυρία Φλόρα ότι η Παναγία τους έσωσε και από τότε την τιμά ιδιαιτέρως την Παναγία την γκρεμιώτισσα.
Το δεύτερο θαύμα έγινε στον κύριο Κωνσταντίνο Κονταράτο. Ο κυρ-Κώστας υπέφερε από χρόνια αναπνευστικά προβλήματα. Είχε βρογχικό άσθμα και συχνά μπαινόβγαινε στα τα νοσοκομεία. Κάθε χειμώνα βαραίνει η κατάστασή του, είχε πολύ καλή γυναίκα και τον πρόσεχε πολύ. Όμως δυστυχώς η γυναίκα του πέθανε και ο καημένος ο κυρ-Κώστας έμεινε με το παράπονο τι θα γίνει τώρα και ποιος θα τον φροντίζει. Κάθε μέρα στεναχωριόταν και έκλαιγε ώσπου ένα βράδυ είδε μία κοπέλα στον ύπνο του και του λέει: μη φοβάσαι Κωνστανή εγώ δεν θα σε εγκαταλείψω θα σε κάνω καλά και θα μπορείς να έρχεσαι και στο σπίτι μου. (Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι μέχρι τότε ο Κωνσταντής δεν μπορούσε να εκκλησιαστεί από τα προβλήματά του). Τότε της λέει της κοπέλας: μου μιλάς κοπέλα μου αλλά εγώ δεν σε γνωρίζω ποια είσαι; εκείνη τότε το δείχνει ψηλά την εκκλησία και του λέει: να εκεί πάνω είναι το σπίτι μου. Θέλω να έρχεσαι συχνά και μη φοβάσαι τίποτα εγώ θα σε προσέχω. Πράγματι μας έλεγε ο Κωνσταντής ότι από τότε δεν ξανά αρρώστησε και δεν ξαναπήγε σε νοσοκομείο.
Αυτή είναι η Παναγία μας γκρεμιώτισσα. Και την ονόμασαν γκρεμιώτισσα επειδή διάλεξε στα γκρεμνά να γίνει ο ναός της και δεύτερον επειδή την χτίζανε και τα γκρέμιζε ενώ η εικόνα της γράφει Παναγία η Οδηγήτρια.
Έχουν γραφτεί αρκετά τμήματα για την γκρεμιώτισσα, απαραίτητος διαβάζεται αυτός ο στίχος τους γάμους:
Ω Παναγιά γκρεμιώτισσα
με τον Μονογενή σου
στο αντρόγυνο που γίνεται
να δώσεις την ευχή σου...
Ας αναφέρουμε μερικά ποιήματα που της έχουν γράψει
Ω Παναγιά γκρεμιώτισσα
με τον μεγάλο δρόμο
να με αξιώνει χάρη σου
να 'ρχομαι κάθε χρόνο..
Ω Παναγιά γκρεμιώτισσα
με τα πολλά σκαλιά σου
κράτα τη νεολαία σου
μες στη ζεστή αγκαλιά σου..
Ω Παναγιά γκρεμιώτισσα
μεγάλο το όνομά σου
σκέπαζε τους προσκυνητές
που έρχονται στη χαρά σου..
Ω Παναγία γκρεμιώτισσα
Μυριοχαριτωμένη
το καύχημα πόλεις της Νιός
μάνο δεδοξασμένη..
Κλίνω το γόνυ της ψυχής
στα Άγιο σκήνωμα σου
και δέομαι στη χάρη σου
για την βοήθειά σου..
Ης τον υιό σου και Θεό
θερμά να μεσιτεύεις
και το νησάκι μας την Νιό
πάντα να προστατεύεις..
Δώσε μητέρα του Θεού
στην Νιό μας στην υγεία
να βασιλεύει η πίστη μας
μα και η ευλογία..
Ποιήματα του Νικολάου Παπαπέτρου
σε λένε μεγαλόχαρη στην Τήνο
και εγώ το όνομα σου προσκυνώ
σε αποκαλούνε Καταπολιανη στην Πάρο
και του νησιού σου το καράβι όταν πάρω
και σε αντικρίζω σαν αστέρι και σαν φάρο
σε δύση του νου παρακινώ..
στην Κύθνο σε ονομάζουν Κανάλα
και Χοζοβιώτισσα στην Αμοργό
και έχεις ονόματα χιλιάδες και άλλα
μα με ένα μονάχα σε ξέρω εγώ
για αυτό τη λέξη Παναγία όταν προφέρω
εγώ μόνο γκρεμιώτισσα σε ξέρω..
Απολυτίκιο
της Ελλάδος απάσης και της Ίου το καύχημα
ανεδίχθεις μητέρα Παναγία πανάμωμε το διάλεξες της Ίου το νησί
για πάντοτε να μείνεις αγαθή τας ιάσεις να παρέχεις των ασθενών των πιστή δεομένων σου
Δόξα τη ευσπλαχνία σου Αγνή
Δόξα τη θεία σκέπη σου
Δόξα η προστασία των Ιητών
Παναγιά Γκρεμιώτισσα
Η Παναγία να είναι βοήθεια όλων μας... ΕΙ. Μ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου