Μαριλένα Ράδου: Αποκλειστική συνέντευξη στον Δορυφόρο

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα με καταγωγή από τον Βουτσαρά Ιωαννίνων. Σπούδασε Αρχιτεκτονική Τοπίου και Ανθοκομία στο ΤΕΙ ΗΠΕΊΡΟΥ και στη Δραματική Σχολή Ιάκωβος Καμπανέλλης του Δήμου Αγίας Βαρβάρας.

Την τελευταία δεκαετία την έχουμε απολαύσει στο θέατρο και στην τηλεόραση όπου δραστηριοποιείται σαν ηθοποιός.

Ο λόγος για την ηθοποιό Μαριλένα Ράδου με την οποία κάναμε μια πολύ όμορφη συνέντευξη.

Μαριλένα από πόσο χρονών θυμάσαι τον εαυτό σου να αγαπάει την τέχνη;

Από πολύ μικρή είχα κλίση στα καλλιτεχνικά. Ζωγραφική, χειροτεχνία, μουσική, χορός και πολλές φορές μου άρεσε να αναπαράγω διαλόγους ή καταστάσεις. Θυμάμαι χαρακτηριστικά περίπου στην ηλικία των 5 ετών, ότι έκανα ολόκληρους φανταστικούς  διαλόγους στο τηλέφωνο, με τις παύσεις και με όλα τόσο που η μαμά μου πολλές φορές πίστευε ότι μιλάω στ' αλήθεια με κάποιον. Χόρευα, τραγουδούσα και αναπαριστούσα πολλά χορευτικά και τραγούδια από τις ελληνικές ταινίες με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Στα 7 μου χρόνια ανακοίνωσα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός.

Τι θα έλεγες ότι σε τραβάει περισσότερο; Θέατρο η τηλεόραση;

Το θέατρο είναι ζωντανός οργανισμός. Κάνεις κάποιο διάστημα πρόβες, δοκιμάζεις πράγματα που σε απασχολούν καθ'ολη τη διάρκεια της μέρας. Και κάθε παράσταση είναι μοναδική. Στην τηλεόραση διαβάζεις καθημερινά τα λόγια του ρόλου σου για την επόμενη μέρα που έχεις γύρισμα και είναι διαφορετικά κάθε φορά, σε κάθε σκηνή, κάθε μέρα. Οπότε είναι πολύ λιγότερος ο χρόνος που έχεις να τα δουλέψεις και μια η λήψη που τελικά θα διατηρηθεί στον χρόνο. Αγαπώ και τα δυο γιατί με κάνουν να δουλεύω πάνω στο αντικείμενο μου με διαφορετικό τρόπο. 

Υπήρξε στιγμή που να μπήκες στην διαδικασία δεύτερων σκέψεων όσον αφορά την τέχνη;

Στην πορεία της ζωής μου, πριν μπω στη Δραματική σχολή, κατά τη διάρκεια και μετά, απασχολήθηκα σε διάφορες δουλειές. Καμία δεν με κάνει να νιώθω όπως η δουλειά της υποκριτικής τέχνης. Οπότε όχι, όσα κ αν ήταν τα εμπόδια και οι δυσκολίες, η υποκριτική  με κάνει να νιώθω καλύτερα μέσα μου απ οτιδήποτε άλλο.

Με δύο λέξεις πως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;

Σουρεαλιστική Νατούρα

Βλέπουμε σήμερα ηθοποιούς και τραγουδιστές να δοκιμάζονται και σαν παρουσιαστές. Πόσο εύκολο θεωρείς ότι είναι;

Κάθε δουλειά έχει τις δυσκολίες της. Το θέμα είναι να "το 'χεις" και τότε όλα ρολάρουν πιο εύκολα για όλους.

Σε γνωρίσαμε περισσότερο θα έλεγε κανείς μέσα από την συμμετοχή σου στην καθημερινή σειρά "Ήλιος" - Πως είναι να δουλεύεις σε καθημερινό σίριαλ;

Τα γυρίσματα είναι απαιτητικά σε ένα καθημερινό σήριαλ και πρέπει να είσαι μόνιμα σε μια εγρήγορση όμως δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά σε κάποιο σήριαλ που παίζεται πχ 2 φορές την εβδομάδα σε ότι αφορά τη δουλειά που χρειάζεται να φέρεις εις πέρας.

Από μια απλή κοπέλα μια ολόκληρη δικαστικός. Λίγα λόγια για την συμμετοχή στους "Παγιδευμένους"; 

Ναι είναι αλήθεια ότι και μόνο ο τίτλος της προέδρου δικαστηρίου είναι πολύ επιβλητικός και είναι μια ιδιότητα που δεν την συναντάμε στην καθημερινότητα μας. Η Κατερίνα Μαυρίδη ήταν ένας ακέραιος χαρακτήρας με πολύ πειθαρχία και όρια. Απόλαυσα πολύ αυτό το ταξίδι με αυτόν τον ρόλο που ήταν αρκετά κόντρα από εμένα. Πάντα επιθυμώ να κάνω κάτι κόντρα από εμένα. Έχει περισσότερο ενδιαφέρον στην προσέγγιση του.


Το πιο δύσκολο και το πιο αστείο γύρισμα;

Το πιο δύσκολο γύρισμα μέχρι στιγμής ήταν για τον "Ήλιο", όπου ήμασταν με 40 βαθμούς Κελσίου μέσα σε ένα κτήριο όπου υποτίθεται πως ήταν το μπαρ μου και έπρεπε να εμφανίζεται ότι είναι νύχτα ενώ ήταν μέρα έξω. Είχαν κλείσει λοιπόν όλα τα παράθυρα και τις πόρτες με μαύρα πανιά για να σκοτεινιάσει αλλά και να απομονώσουν τον ήχο. Ο εξαερισμός του μαγαζιού δεν δούλευε και ήταν αποπνικτικά. Μέσα σε όλο αυτό, εγώ, ενώ ίδρωνα και σχεδόν δεν μπορούσα να πάρω ανάσα έπρεπε να φαίνομαι όμορφη, χαρούμενη και να λέω τα λόγια μου όπως πρέπει. Ευτυχώς για αστείες στιγμές έχω παρά πολλές να θυμηθώ και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια.

Ποιο είδος υποκριτικής θεωρείς ότι είναι πιο δύσκολο; Κωμωδία η δράμα;

Θεωρώ την κωμωδία πιο δύσκολο είδος. Είναι πιο δύσκολο να κάνεις κάποιον να γελάσει πάρα να τον συγκινήσεις. Σκεφτείτε σε ένα ημίφως μια κοπέλα σκεπτική με μια επιβλητική μουσική να βλέπει φωτογραφίες πχ και να κλαίει. Σε αγγίζει και μόνο η μουσική, σε παίρνει μαζί της σε κυριεύει. Με την κωμωδία δεν μπορεί να συμβεί εύκολα αυτό. Θέλει πολύ περισσότερη ενέργεια και προσπάθεια, εκτός αν βάλεις κάποιον να γελάει συνεχόμενα χωρίς λόγο. Ναι αυτό σίγουρα θα παρασύρει και το κοινό από νευρικότητα μαζί του.

Υπάρχει περίπτωση να σε δούμε στο μέλλον σε κάποια κωμική σειρά;

 Η κωμωδία ήταν το φόρτε μου στο θέατρο πριν με γνωρίσετε εσείς τηλεοπτικά. Ελπίζω πως θα με ξανά δείτε γιατί είναι ένα είδος που λατρεύω να υπηρετώ. 

Ολοκληρώθηκε η συμμετοχή σου στους "Παγιδευμένους" με άσχημο τρόπο θα έλεγε κανείς. Τι έχουμε να περιμένουμε από εδώ και πέρα από την γλυκιά Μαριλένα;

Με άσχημο τρόπο σαν αποτέλεσμα σεναρίου και τηλεοπτικού προϊόντος αλλά με  καθόλου άσχημο τρόπο στην πραγματική ζωή. Είμαι ευγνώμων και πολύ χαρούμενη γι αυτή τη δουλειά και ανυπομονώ για την επόμενη η οποία ακόμα είναι σε συζητήσεις. Ελπίζω και θέλω να συνεχίσετε να περιμένετε πολλά από εμένα...

Μαριλένα σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης και σου ευχόμαστε από καρδιάς να είσαι πάντα ευτυχισμένη και γεμάτη επιτυχίες.

About Doriforos news

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου