Μεσημέρι. Ρουτίνα. Μια απλή καθημερινή. Τα σπουδαία συμβαίνουν αλλού, όχι εδώ.
Σ’ενα συνηθισμένο σπίτι, μιας συνηθισμένης οικογένειας, σε μια συνηθισμένη ζωή. Τίποτα το ιδιαίτερο. Τίποτα το αξιοπρόσεκτο.
Ήσυχο το σπίτι, η μητέρα κατάκοπη με τις δουλειές, με το βλέμμα ανήσυχο, με την προσμονή μιας ανάπαυσης, να είναι μακριά από την δικαίωση της.
Νεα στο σώμα, γρια σχεδόν στην ψυχη.
Το παιδί, με το πρόσωπο του αγγέλου, μπροστά στα εικονίσματα, με το κανδήλι να αντιφεγγίζει στα ματιά του, έκανε προσευχή, για το φαγητό.
Φαγητό όμως δεν υπήρχε.
περισσότερα εδώ: πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου