Έμοιαζε ακάνθινος, πυρακτωμένος, έκαιγε με τις λέξεις του, πολλοί τον φοβόντουσαν, όλοι κρυφά τον θαύμαζαν γιατί ήταν ανένταχτος σε συστήματα εξουσιών, ήταν ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του, είχε μέσω της ποίησης εμβαθύνει σε θέματα ταυτότητας όσο λίγοι επιστήμονες. Η απώλεια του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου είναι βαριά για τα ελληνικά γράμματα και τον τρόπο που αρθρώνεται ο δημόσιος λόγος.
Δεν ήταν λίγοι οι δημοσιογράφοι, οι συγγραφείς, οι της καλής κοινωνίας που τέρπονται να κάνουν παρέα με διανοούμενους και ποιητές που τον έτρεμαν. Γιατί ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος -ποιητής ως ιδιότητα αλλά και ιδιοσυγκρασία- δεν κοσκίνιζε τη σκέψη του, δεν λίμαρε τις λέξεις του. Εκτόξευε τη σκέψη του, την έκανε λόγια και σε έβρισκε κατακούτελα. Για να νιώσεις μετά το πρώτο μούδιασμα πως βρέθηκες μπροστά σε μια διαδικασία Αποκάλυψης για εσένα τον ίδιο και τη ζωή. Ο τελευταίος μεγάλος ποιητής, ο μονίμως εγκατεστημένος στη Θεσσαλονίκη, έφυγε στις 11 Αυγούστου, σε ηλικία 89 ετών -είχε γεννηθεί τον Μάρτιο του 1931. Και όπως σίγουρα θα δεχόταν ακόμα και ο ίδιος που αφόριζε τα κλισέ: αφήνει ένα κενό δυσαναπλήρωτο.
Περισσότερα: iefimerida
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου