Γράφει ο Γ.Τ
Για να πω την αλήθεια μου, κινηματογράφο ως επί το πλείστων επιλέγω για να δω κυρίως ωραία εφέ αλλά και να ευχαριστιέμαι τα μοναδικά soundrack που συνοδεύουν κάποιες ταινίες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν βλέπω ελληνικό κινηματογράφο απλά είμαι ποιο επιλεκτικός.
Δεν θα μπορούσα λοιπών να μην δω αυτή την πρώτη προσπάθεια του Μάρκου Σεφερλή στην κινηματογραφική οθόνη, αλλά και την πρώτη επίσης προσπάθεια του Γιώργου Αγγελόπουλου.
Το έργο έχει μια ενδιαφέρουσα υπόθεση της οποίας θέλεις να δεις την εξέλιξη, το γεγονός ότι μέχρι το τέλος δεν μπορείς να καταλάβεις ποιος είναι ο δολοφόνος από μόνο του είναι επιτυχία.
Ο Γιώργος Αγγελόπουλος μοναδικός στην ερμηνεία του και αν και στην αρχή μου δόθηκε η εντύπωση ότι μια φορά εμφανίζεται, η συνέχεια με έπιασε απροετοίμαστο.
Όλο το καστ ήταν μοναδικό και έδεσε με την ταινία απόλυτα, Μάρκος Σεφέρλης, Ελένη Καστάνη, Γιάννης Ζουγανέλης, Γιάννης Καπετάνιος μοναδικοί, ο NiVo δε, σε ρόλο που δεν τον έχουμε ξαναδεί έδωσε ρέστα ενώ η Βίκυ Κάβουρα και η Έλενα Τζαβαλιά έκλεψαν τις εντυπώσεις. Εντυπωσιακός ήταν και ο Δημήτρης Σταρόβας τον οποίο μπορώ να πω ευχαριστήθηκα που τον είδα αργότερα μέσα από τα εφέ που ομολογουμένως ήταν προσεγμένα.
Αυτό που κάπως δεν μου άρεσε ήταν η υπερβολή σε ορισμένα σημεία σε κάποια αστεία αλλά και το ιδιαίτερο αυτό χιούμορ το οποίο προσωπικά πάντα, το προτιμώ στο θέατρο.
Εν κατακλείδι:
Αν είστε λάτρεις του Μάρκου Σεφερλή θα λατρέψετε την ταινία και αν και λίγο υπερβολικό το χιούμορ σε ορισμένα σημεία, τελικά περνάει ευχάριστα ένα σχεδόν δίωρο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου