Το ξενοδοχείο που κάποιοι χαρακτήρισαν «τα Σόδομα και Γόμορρα της Ελλάδας»


Η Ελλάδα είναι γνωστό ότι δεν συμβάδιζε με τις τεχνολογικές, κοινωνικές και πολιτιστικές εξελίξεις του δυτικού κόσμου. Πάντα ακολουθούσε. Αυτό σημαίνει ότι διάφορες μόδες ήρθαν σχετικά αργά στην ελληνική κοινωνία.

Την δεκαετία του ’80 η χώρα εντάχθηκε στην ΕΟΚ και έκανε βήματα προς τον «εξευρωπαϊσμό» της. Σε διάφορα επίπεδα. Σε θέματα ηθών και νοοτροπίας, παρέμενε πολύ πίσω. Κάτι που μπορούμε να πούμε ότι ισχύει, σε μικρότερο βαθμό, μέχρι και σήμερα.

Οι φιλόδοξες επιχειρηματικές κινήσεις ήταν ευπρόσδεκτες. Ειδικά στην επαρχία. Αρκεί να μην χαλούσαν το δίπτυχο της «τάξης και της ηθικής». Αυτό το αντιλήφθηκε και ένας επιχειρηματίας που είχε την τρομερή ιδέα να μετατρέψει το ξενοδοχείο του σε κέντρο γυμvιστών. Και όλα αυτά στις αρχές της εν λόγω δεκαετίας. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Το πλάνο για το πώς θα λειτουργούσε το «Ακτή Salanti» ήταν αρκετά φιλόδοξο και αρκετά μπροστά για την εποχή του. Παρόλες τις προθέσεις και τα πλάνα που δεν έμειναν επί χάρτου, η μονάδα δεν κατάφερε να μακροημερεύσει.

Η περιοχή που μετατράπηκε σε πόλο έλξης γυμνιστών από όλο τον κόσμο
Το θέρετρο Ακτή Salanti, μέσω του οποίου η ευρύτερη περιοχή της Ερμιονίδας στην Αργολίδα μετατράπηκε σε πόλο έλξης τουριστών, που συνέρρεαν από όλη την Ευρώπη, δεν ήταν ένα απλό ξενοδοχείο.

Το «Σαλάντι» στην ομώνυμη ακτή στο Κρανίδι γίνεται αρκετά γρήγορα γνωστό στην Ελλάδα και η φήμη του και η πελατεία του ξεπερνά τα εγχώρια σύνορα. Το περιβάλλον ονειρικό: Πλούσια βλάστηση, υπέροχη παραλία, καταγάλανα νερά. Και το βασικότερο; Το ξενοδοχείο βρισκόταν 5 χλμ. μακριά από το κοντινότερο χωριό, τους Δίδυμους. Και αυτό ήταν κρίσιμο για δύο λόγους. Αρχικά οι υπεύθυνοι της μονάδας δεν ήθελαν να υπάρχει γειτνίαση των γυμνιστών με τους κατοίκους, ενώ ήθελαν και οι πελάτες να μπορούν να απολαύσουν το μπάνιο τους, όπως ήθελαν, μακριά απόν αδιάκριτα βλέμματα.

Το ξενοδοχείο δεν ήταν ένα απλό κέντρο γυμvιστών, αλλά μιας πλήρης τουριστική μονάδα. Οι υπηρεσίες που παρείχε ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους.






Περισσότερα: newsbeast

About George Tservakis

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου