Το θέμα της διαγραφής χρέους δεν έχει απασχολήσει μόνο εμάς σήμερα, σύμφωνα με μια ερευνά που έχει παρουσιάσει η telegraph με τίτλο «Αυτή τη φορά είναι διαφορετικά: Οκτώ αιώνες οικονομικής τρέλας» οι οικονομολογοι Carmen Reinhart και Ken Rogoff καταγράφουν αναδιαρθρωσεις και διαγραφές που είχαν ρόλο για την επίλυση της εκάστοτε κρίσης.
Για πρώτη φορά η πρακτική αυτή εντοπίζεται στην παλαιά διαθήκη.
Στον εβραϊκό Μωσαϊκό Νόμο κάθε επτά χρόνια διαγράφονταν όλα τα χρέη(Σαββατικό έτος).Κάθε 49 χρόνια ήταν το «Ιωβηλαίο Έτος» κατά το οποίο διαγράφονταν τα χρέη και απελευθερώνονταν οι σκλάβοι. Στις Ιουδαίο-χριστιανικές παραδόσεις τα δάνεια ήταν ένα μέσο για να βοηθήσεις τον συνάνθρωπό σου,ενώ τα δικαιώματα των πιστωτών ήταν προσωρινά
Στην αρχαία Βαβυλώνα δηλαδή το σημερινό Ιράκ,κατά το 1792 π.Χ.
Ο αυτοανακηρυχθεις Βασιλείας Χαμουραμπι έσβησε τα χρέη όλων τον πολιτών έναντι της κυβέρνησης του και υψηλόβαθμων αξιωματούχων.
«Αν οποιοσδήποτε χρωστά ένα δάνειο, και μια καταιγίδα κατέστρεψε το σιτάρι ή τη συγκομιδή του, ή το σιτάρι του δεν μεγάλωσε εξαιτίας της έλλειψη νερού, κατά το έτος αυτό δεν χρειάζεται να δώσει ούτε έναν κόκκο στον πιστωτή του, το χρέος του “ξεπλένεται” και δεν χρειάζεται να πληρώσει ενοίκιο για το τρέχον έτος» αναφέρει ο Κώδικας του Χαμουραμπι όπου βρίσκεται σήμερα στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι .Να σημειώσουμε ότι έχουν καταγράφει τουλάχιστον 30 περιστατικά διαγραφείς χρέους το 2.400 -1.400 π.Χ.
Άωρα στην χώρα μας,στην αρχαία Αθήνα η ρύθμιση των χρεών από τον Σόλωνα οπού έμεινε στην ιστορία ως σεισάχθεια.
Η σεισάχθεια εντασσόταν στα μέτρα επανόρθωσης που έλαβε ο Σόλων. Για το σκοπό αυτό σμίκρυνε την αργυρή δραχμή κατά το 1/4 και λίγο περισσότερο ώστε 100 νέες δραχμές περιείχαν όσο άργυρο 72,5 παλαιές, καταργούνταν τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, καταργήθηκε ο δανεισμός με εγγύηση το "σώμα" (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του, ενώ απελευθερώθηκαν και όσοι Αθηναίοι είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επαναφέρθηκαν στην πόλη όσοι εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό.
Η σεισάχθεια δημιουργήθηκε όχι για να καταργήσει τη δουλεία, αλλά για να απελευθερώσει τους δούλους από χρέος.
Η μεγάλη ύφεση στην Ευρώπη.
Πολλές χώρες μετά τον Α παγκόσμιο πόλεμο είχαν τεράστια χρέη όπου αναγκάστηκαν να εγκαταλειψουν τον κανόνα του χρυσού. Με αυτή τη διαδικασία πολλές χώρες μπόρεσαν να διαγράψουν ένα μέρος των χρεών τους.Ο μέσος όρος μείωσης χρέους ανήλθε σε 19% του ΑΕΠ για τις προηγμένες οικονομίες. Για την Ελλάδα και την Γαλλία το ποσοστό είχε φτάσει στο 40% και 50% αντίστοιχα. Η Φινλανδία ήταν η μοναδική χώρα που μπόρεσε να τηρήσει τις μεταπολεμικες της υποχρεώσεις αφού η πλήρης αποπληρωμή ήταν αδύνατη.
Η διαγραφή χρέους της Γερμανίας
Ενώ μόλις 16% των Γερμανών είναι υπέρ της διαγραφής χρέους της Ελλάδας .η Γερμανία με την συμφωνία του Λονδίνου για το χρέος της μετά το τέλος του Β παγκοσμίου πόλεμου κατέληξε στη διαγραφή όλου του εξωτερικού χρεους. Το ποσό ανήλθε στο 280% του ΑΕΠ από το 1947 έως το 1953(σύμφωνα με τον ιστορικό Albrecht Ritschl).Η συμφωνία του Λονδίνου βοήθησε την Γερμανία να επιστρέψει στις αγορές και να γίνει μέλος του ΔΝΤ,της Παγκόσμιας Τράπεζας και υπερδύναμη της Ευρώπης σημερα.
Σύμφωνα με την ιστορικό Ursula Rombeck-Jaschinski "το οικονομικό Θαύμα της Γερμανίας'' όπως αποκαλείται δεν θα γινόταν ποτέ χωρίς τη συμφωνία του Λονδίνου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου