Το ματωμένο Μεγάλο Σάββατο του 1822 «Όλοι οι νέοι άνδρες θα εκτελούνταν. Οι γυναίκες και τα παιδιά θα πωλούνταν σκλάβοι. Σώθηκα γιατί ήμουν παιδί ακόμα», διηγείται στα απομνημονεύματά του, «Ο Έλληνας Εξόριστος», ο Χριστόφορος Καστάνης που κατάφερε να επιζήσει της σφαγής της Χίου Αριστείδης Χατζής 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019, 16:27 - Ο Χριστόφορος Καστάνης τον Απρίλιο του 1822 ήταν μόλις 8 ετών. Ζούσε με την εύπορη οικογένειά του στο χωριό Λιβάδια της Χίου.
Η Επανάσταση φτάνει στο νησί τον Μάρτιο του 1822 από τους Σαμιώτες που μαζί με Χιώτες φιλικούς υποχρεώνουν τους διστακτικούς κατοίκους του νησιού να ξεσηκωθούν και να πολιορκήσουν τους Τούρκους στο Κάστρο που αυτοί είναι κλεισμένοι. Η οργή του Σουλτάνου είναι φοβερή. Τη Μεγάλη Τρίτη του 1822 ο τουρκικός στόλος θα φτάσει στο νησί για να βοηθήσει τους πολιορκημένους Τούρκους και να εκδικηθεί τους επαναστατημένους Έλληνες. \
Ο Καστάνης, 30 χρόνια μετά, θα περιγράψει εκείνη τη φοβερή Μεγάλη Εβδομάδα που θα τον σημαδέψει για πάντα. «Ξημέρωνε 11 Απριλίου 1822, Μεγάλη Τρίτη. Μέρα προσευχής και νηστείας. Η μητέρα μου ξύπνησε εμένα και τ’ αδέλφια μου από τα χαράματα για να πάμε στην Παναγία τη Λατομίτισσα. Από εκείνη την εκκλησία είχαμε θέα των στενών της Χίου, απέναντί μας ήταν τα παράλια της Μικράς Ασίας. Στη διάρκεια της λειτουργίας, λίγο πριν ξημερώσει, ένας πανικόβλητος διάκος μας είπε ότι είδε την Οθωμανική αρμάδα να πλησιάζει το νησί.
Περισσότερα: protagon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου