Η ιστορία του μικρού Αντώνη που μονάζει στον Αθω..
Κάπως έτσι ξεκινά η διήγηση του Γέροντα Θωμά, ο οποίς μια ολόκληρη ζωή ασκήτευσε στο Άγιο Όρος για το πως προέκυψε ο μοναχισμός στη ζωή του.
Αξίζει να διαβάσετε τη συγκλονιστική ιστορία του Γέροντα Θωμά με τη μοναδική εμφάνιση της Παναγιάς στον μικρό τότε Αντώνη:
Η οικογένειά μου ήτο θεοφιλής. Ο πατέρας μου επιθυμούσε ένα από τα τρία παιδιά του να γίνει κληρικός. Ήμουν ένδεκα ετών, όταν επισκέφθηκε το χωριό μας το Στεφανοβίκειο Βελεστίνου, ο αείμνηστος Γέροντας Θωμάς δια πνευματικούς λόγους. Ο πατέρας μου όταν τον συνάντησε του εκμυστηρεύτηκε την επιθυμία του. Ο πρώτος αδελφός μου ως μεγαλύτερος βοηθούσε τον πατέρα μου στις εργασίες του και δεν ήτο δυνατόν να λείψει. Ο δεύτερος αδελφός είχε κάποιο μικρό πρόβλημα στα πόδια του κι ο Γέροντας δεν δέχθηκε να τον πάρει, αν και το ήθελε ο αδελφός μου, διότι στο Άγιο Όρος και μάλιστα στην έρημο, έχει δύσκολους δρόμους και δύσβατα μονοπάτια. Ερώτησαν τέλος εμένα, αν θέλω να πάω με τον παππούλη στο Άγιον Όρος. Κι εγώ απάντησα με μια ερώτηση.
Έχει άλλα παιδάκια στο Άγιον Όρος για να παίζουμε ποδόσφαιρο; Παιδί μου, εκεί είναι μοναστήρι, είναι έρημος και βράχια και δεν παίζουν παιχνίδια, απάντησε ο Γέροντας.
Τότε κι εγώ δεν έρχομαι, απάντησα. Γιατί θέλω να παίζω με τους φίλους μου. Ο σεβάσμιος Γέροντας μας χαιρέτισε και έφυγε. Εκείνη όμως τη νύχτα και ενώ κοιμόμασταν τα τρία αδέλφια μαζί, είδα μία θαυμάσια και παράδοξη οπτασία. Εμφανίσθηκε μία υψηλή και μεγαλόπρεπη γυναίκα, σεβάσμια, ιεροπρεπής και μου έδειξε ένα ωραίο παραδεισένιο περιβόλι. Ήτο ένας πραγματικός παράδεισος, δένδρα καρποφόρα, άνθη φανταχτερά, λουλούδια εύοσμα, ρυάκια δροσερά και κυρίως παιδάκια που έπαιζαν σ’ αυτή την πρασινάδα. Ενώ εγώ έβλεπα συγκλονισμένος και ενθουσιασμένος, η Παναγία, διότι πιστεύω ότι Αυτή ήτο, μου είπε:
Παιδί μου τα βλέπεις όλα αυτά; Αν πας με τον παππούλη θα τα απολαύσεις όλα, αν δεν πας θα τα χάσεις. Εκείνη τη στιγμή ξύπνησα και αμέσως ξύπνησα τη μάνα μου. Μάνα πού είναι ο παππούλης; Θέλω να πάω μαζί του στο Μοναστήρι.
Μετά λίγες ημέρες, ο Γέροντας πέρασε απ’ το χωριό μας, μόλις τον είδα πέταξα την σχολική «σάκα» και τον έπιασα από το ράσο του παρακαλώντας τον να φύγουμε το ίδιο βράδυ, φοβόμουν μήπως τα άλλα παιδιά, οι φίλοι μου, με επηρεάσουν αρνητικά. Πράγματι, εκείνο το βράδυ φύγαμε, με τις ευχές των γονέων μου.
Όταν εφθάσαμε στον αρσανά της Αγίας Άννης και ανεβήκαμε λίγο είδα τις πηγές και τα πανύψηλα δένδρα κι αισθάνθηκα ότι εισέρχομαι στον παράδεισο, ότι άρχισα να απολαμβάνω την υπόσχεση της Κυρίας Θεοτόκου.
Κάπως έτσι ξεκινά η διήγηση του Γέροντα Θωμά, ο οποίς μια ολόκληρη ζωή ασκήτευσε στο Άγιο Όρος για το πως προέκυψε ο μοναχισμός στη ζωή του.
Αξίζει να διαβάσετε τη συγκλονιστική ιστορία του Γέροντα Θωμά με τη μοναδική εμφάνιση της Παναγιάς στον μικρό τότε Αντώνη:
Η οικογένειά μου ήτο θεοφιλής. Ο πατέρας μου επιθυμούσε ένα από τα τρία παιδιά του να γίνει κληρικός. Ήμουν ένδεκα ετών, όταν επισκέφθηκε το χωριό μας το Στεφανοβίκειο Βελεστίνου, ο αείμνηστος Γέροντας Θωμάς δια πνευματικούς λόγους. Ο πατέρας μου όταν τον συνάντησε του εκμυστηρεύτηκε την επιθυμία του. Ο πρώτος αδελφός μου ως μεγαλύτερος βοηθούσε τον πατέρα μου στις εργασίες του και δεν ήτο δυνατόν να λείψει. Ο δεύτερος αδελφός είχε κάποιο μικρό πρόβλημα στα πόδια του κι ο Γέροντας δεν δέχθηκε να τον πάρει, αν και το ήθελε ο αδελφός μου, διότι στο Άγιο Όρος και μάλιστα στην έρημο, έχει δύσκολους δρόμους και δύσβατα μονοπάτια. Ερώτησαν τέλος εμένα, αν θέλω να πάω με τον παππούλη στο Άγιον Όρος. Κι εγώ απάντησα με μια ερώτηση.
Έχει άλλα παιδάκια στο Άγιον Όρος για να παίζουμε ποδόσφαιρο; Παιδί μου, εκεί είναι μοναστήρι, είναι έρημος και βράχια και δεν παίζουν παιχνίδια, απάντησε ο Γέροντας.
Τότε κι εγώ δεν έρχομαι, απάντησα. Γιατί θέλω να παίζω με τους φίλους μου. Ο σεβάσμιος Γέροντας μας χαιρέτισε και έφυγε. Εκείνη όμως τη νύχτα και ενώ κοιμόμασταν τα τρία αδέλφια μαζί, είδα μία θαυμάσια και παράδοξη οπτασία. Εμφανίσθηκε μία υψηλή και μεγαλόπρεπη γυναίκα, σεβάσμια, ιεροπρεπής και μου έδειξε ένα ωραίο παραδεισένιο περιβόλι. Ήτο ένας πραγματικός παράδεισος, δένδρα καρποφόρα, άνθη φανταχτερά, λουλούδια εύοσμα, ρυάκια δροσερά και κυρίως παιδάκια που έπαιζαν σ’ αυτή την πρασινάδα. Ενώ εγώ έβλεπα συγκλονισμένος και ενθουσιασμένος, η Παναγία, διότι πιστεύω ότι Αυτή ήτο, μου είπε:
Παιδί μου τα βλέπεις όλα αυτά; Αν πας με τον παππούλη θα τα απολαύσεις όλα, αν δεν πας θα τα χάσεις. Εκείνη τη στιγμή ξύπνησα και αμέσως ξύπνησα τη μάνα μου. Μάνα πού είναι ο παππούλης; Θέλω να πάω μαζί του στο Μοναστήρι.
Μετά λίγες ημέρες, ο Γέροντας πέρασε απ’ το χωριό μας, μόλις τον είδα πέταξα την σχολική «σάκα» και τον έπιασα από το ράσο του παρακαλώντας τον να φύγουμε το ίδιο βράδυ, φοβόμουν μήπως τα άλλα παιδιά, οι φίλοι μου, με επηρεάσουν αρνητικά. Πράγματι, εκείνο το βράδυ φύγαμε, με τις ευχές των γονέων μου.
Όταν εφθάσαμε στον αρσανά της Αγίας Άννης και ανεβήκαμε λίγο είδα τις πηγές και τα πανύψηλα δένδρα κι αισθάνθηκα ότι εισέρχομαι στον παράδεισο, ότι άρχισα να απολαμβάνω την υπόσχεση της Κυρίας Θεοτόκου.
περισσότερα εδώ: πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου