Ήταν 8 Νοεμβρίου του 1866. Λένε πως έβρεχε πολύ εκείνο το βράδυ, άλλοι πάλι λένε πως προσπάθησε να ΄ρθει βοήθεια από τα γύρω χωριά αλλά η δύναμη σε στρατό των Τούρκων ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπόρεσαν καν να πλησιάσουν. Πως το μέρος και το σχέδιο προδόθηκε από τον επίσκοπο Λάμπη Παϊσιοπου είχε σχέσεις μέσω αλληλογραφίας με τον Μουσταφά Πασά. Μια προδοσία και πάλι, όπως γινόταν και γίνεται πάντα. Πως την επομένη το βράδυ στις 9 του Νοέμβρη δεν ακούστηκε μόνο η φωνή του Κωνσταντίνου Γιαμπουδάκη για την ανατίναξη της Μονής, αλλά και του Ανωγειανού δάσκαλου Μανώλη Σκουλά ( μάλιστα, ένα έγγραφο ντοκουμέντο από το Υπουργείο Εξωτερικών, δημοσιεύτηκε πρόσφατα). Άλλοι πάλι λένε πως ακούστηκε και μια τρίτη φωνή του Δράκου Ντελή από τις Γωνιές του Μαλεβιζίου που τον ήξεραν στο Ηράκλειο ή Μεγάλο Κάστρο σαν έναν από τους ραφτάδες της εποχής κι άλλοι λένε πως η ανατίναξη ήταν ομόφωνη απόφαση κι όλοι μαζί ενωμένοι σαν μια γροθιά αποφάσισαν να πεθάνουν.
Κι άλλοι πάλι τολμούν να πουν πως τούτη η Ημέρα έπρεπε να ΄ναι εθνική γιορτή ισάξια των 28ης Οκτωβρίου και 25ης Μαρτίου, λόγω της αυτοθυσίας τόσων ανθρώπων και της διάστασης της πράξης τους σε ευρωπαϊκό ή ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Όποια και αν αποδειχτεί στο τέλος η αλήθεια, από τους ιστορικούς και ερευνητές του μέλλοντος, ένα είναι σίγουρο. Η αυτοθυσία και η δύναμη εκείνων των ανθρώπων, κληρικών, γυναικόπαιδων ,αγωνιστών τούτες τις δυο σημαδιακές μέρες του Νοέμβρη έγινε παγκόσμια γνωστή σαν το «Ολοκαύτωμά της Μονής Αρκαδίου» κατά την μεγάλη Επανάσταση του 1866-1869 που συγκλόνισε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, Ευρώπη και Αμερική.
Περισσότερα: cretalive
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου