Πιο κοντά στη ριζική θεραπεία της σεξουαλικής «σιωπηλής» νόσου
Ενα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία νέων θεραπειών για τα χλαμύδια βρίσκονται οι ερευνητές στη Βρετανία και τον Καναδά, οι οποίοι εντόπισαν συγκεκριμένα γονίδια που παίζουν ρόλο στην εξέλιξη της ασθένειας στον οργανισμό. Για την ακρίβεια, ανακάλυψαν τα γονίδια που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά στη συγκεκριμένη σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια.
Η λοίμωξη που προκαλείται από τα βακτήρια χλαμύδια του τραχώματος μεταδίδεται με τη σεξουαλική πράξη και αφορά τόσο τις γυναίκες όσο και τους άντρες. Αποκαλείται «σιωπηρή ασθένεια», καθώς στα πρώτα στάδιά της δεν δίνει συμπτώματα και μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδη νόσο της πυέλου και στειρότητα, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Η θεραπεία της γίνεται με τη χρήση αντιβιοτικών, ωστόσο τα τελευταία χρόνια τα βακτήρια που την προκαλούν αναπτύσσουν όλο και μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά.
Για να λύσουν το πρόβλημα της ανθεκτικότητας, ερευνητές του University of British Columbia του Καναδά και του Wellcome Trust Sanger Institute της Αγγλίας προσπαθούν να βρουν νέες θεραπείες μέσω της γενετικής. Χρησιμοποιώντας ανθρώπινο ιστό, δημιούργησαν στο εργαστήριο κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που ονομάζονται μακρόφαγα.
Αντιδρούσαν
Οταν εξέθεσαν τα μακρόφαγα στα χλαμύδια του τραχώματος, διαπίστωσαν ότι αντιδρούσαν με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο θα αντιδρούσαν αν βρίσκονταν στον ανθρώπινο οργανισμό. Μελετώντας τα μακρόφαγα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι δύο γονίδια, τα αποκαλούμενα IRF5 και IL-10RA, παίζουν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των χλαμυδίων.
Συγκεκριμένα, απενεργοποιώντας αυτά τα δύο γονίδια τα ανοσοκύτταρα (μακρόφαγα) γίνονταν πιο ευπαθή στη μόλυνση, καθώς είχε επηρεαστεί αρνητικά ο τρόπος που αντιδρούσαν στα χλαμύδια.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι η ανακάλυψη είναι σημαντική, καθώς όταν τα χλαμύδια μολύνουν τον οργανισμό κρύβονται στα μακροφάγα, όπου είναι δύσκολο να φτάσουν τα αντιβιοτικά. Η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι κατανοώντας πλήρως τον μηχανισμό λειτουργίας των γονιδίων IRF5 και IL-10RA θα μπορέσουν να κατανοήσουν την τεχνική που χρησιμοποιούν τα χλαμύδια για να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν στα μακροφάγα, έτσι ώστε να δημιουργήσουν νέα φάρμακα εξολόθρευσης των χλαμυδίων.
Ενα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία νέων θεραπειών για τα χλαμύδια βρίσκονται οι ερευνητές στη Βρετανία και τον Καναδά, οι οποίοι εντόπισαν συγκεκριμένα γονίδια που παίζουν ρόλο στην εξέλιξη της ασθένειας στον οργανισμό. Για την ακρίβεια, ανακάλυψαν τα γονίδια που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά στη συγκεκριμένη σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια.
Η λοίμωξη που προκαλείται από τα βακτήρια χλαμύδια του τραχώματος μεταδίδεται με τη σεξουαλική πράξη και αφορά τόσο τις γυναίκες όσο και τους άντρες. Αποκαλείται «σιωπηρή ασθένεια», καθώς στα πρώτα στάδιά της δεν δίνει συμπτώματα και μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδη νόσο της πυέλου και στειρότητα, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Η θεραπεία της γίνεται με τη χρήση αντιβιοτικών, ωστόσο τα τελευταία χρόνια τα βακτήρια που την προκαλούν αναπτύσσουν όλο και μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά.
Για να λύσουν το πρόβλημα της ανθεκτικότητας, ερευνητές του University of British Columbia του Καναδά και του Wellcome Trust Sanger Institute της Αγγλίας προσπαθούν να βρουν νέες θεραπείες μέσω της γενετικής. Χρησιμοποιώντας ανθρώπινο ιστό, δημιούργησαν στο εργαστήριο κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που ονομάζονται μακρόφαγα.
Αντιδρούσαν
Οταν εξέθεσαν τα μακρόφαγα στα χλαμύδια του τραχώματος, διαπίστωσαν ότι αντιδρούσαν με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο θα αντιδρούσαν αν βρίσκονταν στον ανθρώπινο οργανισμό. Μελετώντας τα μακρόφαγα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι δύο γονίδια, τα αποκαλούμενα IRF5 και IL-10RA, παίζουν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των χλαμυδίων.
Συγκεκριμένα, απενεργοποιώντας αυτά τα δύο γονίδια τα ανοσοκύτταρα (μακρόφαγα) γίνονταν πιο ευπαθή στη μόλυνση, καθώς είχε επηρεαστεί αρνητικά ο τρόπος που αντιδρούσαν στα χλαμύδια.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι η ανακάλυψη είναι σημαντική, καθώς όταν τα χλαμύδια μολύνουν τον οργανισμό κρύβονται στα μακροφάγα, όπου είναι δύσκολο να φτάσουν τα αντιβιοτικά. Η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι κατανοώντας πλήρως τον μηχανισμό λειτουργίας των γονιδίων IRF5 και IL-10RA θα μπορέσουν να κατανοήσουν την τεχνική που χρησιμοποιούν τα χλαμύδια για να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν στα μακροφάγα, έτσι ώστε να δημιουργήσουν νέα φάρμακα εξολόθρευσης των χλαμυδίων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου