Η μαγευτική, ερωτική φωνή του ραδιοφώνου που με τις country και soul επιλογές, σε ταξιδεύει σε ένα παραμύθι. Ένα παραμύθι που γίνετε δικό σου. Σου διδάσκει μέσα από την μουσική... τον έρωτα, την αφοσίωση, την ελπίδα, τον πόνο, το δάκρυ, αλλά κυρίως μας δείχνει την αγάπη. Ο Νίκος Γκαραβέλας είναι ο "ιππότης του ραδιοφώνου" και ο "επαναστάτης του ερωτικού λόγου". Ο μοναδικός Έλληνας που βραβεύτηκε ως ο καλύτερος ραδιοφωνικός παραγωγός από το CMA Nashville TN. (μοναδικό ραδιοφωνικό βραβείο στον κόσμο) το 2004.
Για όσους τυχόν δεν τον γνωρίζουν, ο Νίκος Γκαραβέλας είναι ένας από τους πλέον αναγνωρισμένους ραδιοφωνικούς παραγωγούς και ένας από τους λίγους γνώστες της country.
Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Αθήνα 9,84, και το Κανάλι 1 του Πειραιά. Συνεργάζεται με τον ραδιοφωνικό σταθμό Love Radio 97,5 FM και με τον 650AM WSM The Legend, η εκπομπή του μεταδίδεται και μέσω Internet wsmonline.com.
Ιδρυτής και πρόεδρος του Country Music Association of Greece (CMAG). Δημιούργησε την επιτυχημένη μουσική σειρά DREAM HIGH, καθώς και τις διπλές μουσικές συλλογές TIMELESS. Με αυτόν τον τρόπο προσέθεσε νέα αγοραστική επιλογή στην ελληνική μουσική βιομηχανία.
Το βιβλίο του Country Music "The Stories" κυκλοφόρησε το 2002 από την εταιρεία Synthesis Media System ΑΕ. Εκδότης της μουσικής εφημερίδας του CMAG "COUNTRY MUSIC: The Big Revival", η οποία διανέμεται δωρεάν σε όλα τα μέλη του C.M.A.G. Δημιούργησε ένα μοναδικό μουσικό περιοδικό στην Ελλάδα, το G BOX.
Έχει τιμηθεί από τη φυλή των Apachie και τον εκπρόσωπό τους (μέλος του Αμερικάνικου Ινδιάνικου Κινήματος) Moctezuma, με τη διάκριση "Φτερό Αετού" και "Θώρακας Πολεμιστή" για την προσφορά του στη διάδοση του Ινδιάνικου πολιτισμού στην Ελλάδα, ενώ η φυλή των Sioux τον έχει τιμήσει με την απόδοση του ονόματος "ΟΝΟΚΙΟ", Άνεμος. Η ένδοξη φυλή των Kiowa και ο αρχηγός τους Dan Dawonayan του απέδωσαν το όνομα "Whispering Wind", θεωρώντας τον ενεργό μέλος στην προάσπιση των δικαιωμάτων των Native American σε όλο τον κόσμο.
Το τελευταίο διάστημα η ενέργεια του έχει διοχετευθεί στον νέο του ραδιοφωνικό σταθμό G Radio (gradio.gr). Στόχος του είναι η δημιουργία ενός νέου τύπου ραδιοφώνου που εκμεταλλεύεται την αμεσότητα που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες, σεβόμενο απόλυτα την ποιότητα του προγράμματος και των ακροατών.
Εμείς τον συναντήσαμε και μας μίλησε για όλα!!!
Νίκο μου αρχικά να πω ότι χαίρομαι πάρα πολύ που μιλάμε! Ας ξεκινήσουμε με την πρώτη σου επαφή με την μουσική και την Country, πότε έγινε;
Άκουγα πάρα πολύ ραδιόφωνο. Και μου κέντρισε το ενδιαφέρον περισσότερο η country μουσική. Λόγου βασικά του στίχου. Η country μουσική που παιζόταν τότε στα αμερικάνικα ραδιόφωνα, γιατί άκουγα πολύ αμερικάνικο ραδιόφωνο. Με αποτέλεσμα να λατρέψω αυτή την μουσική. Δηλαδή το πρώτο τραγούδι που άκουσα μικρός ήταν το Lady του Kenny Rogers, και αυτό ήταν μία πολύ μεγάλη πρόκληση για μένα. Ποτέ δε σκεφτόμουν να ασχοληθώ με το ραδιόφωνο. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να ήμουν καλός μαθητής στο δημοτικό, στο γυμνάσιο, στο λύκειο. Λάτρευα την μουσική οι γονείς μου δε μάζευαν δίσκους. Εγώ μάζευα δίσκους, απλά άκουγαν μουσική οι γονείς μου.
Σε γνωρίσαμε στο ΑΘΉΝΑ 9,84 και στο κανάλι 1 του Πειραιά. Έκανες την αρχή στο ραδιόφωνο και ευτυχώς παρέμεινες! Μίλησε μας για αυτό το ξεκίνημα.
Κοίτα έγινε τελείως τυχαία. Μία φίλη μου που εργαζόταν στο 9,84 με πήρε τηλέφωνο και μου λέει, ο Μάνος Ξυδούς στους πυξ λαξ, (ο συγχωρεμένος) έκανε εκπομπή τότε στους 9,84. Αν μπορώ επειδή ήξερε ότι μάζευα country δίσκους, αν μπορώ να πάω εκεί στο 9,84 αν και ήμουν πολύ μικρός να αντικαταστήσω τον Μάνο τον Ξυδού για μια ώρα. Πήγα με 14 δίσκους. Έπαιξα μουσική και 1.30 μου λέει ο ηχολήπτης να μιλήσω. Εγώ δεν είχα τι να πω, είπα ένα σκέτο "Καλησπέρα". Κάτι που το λέω ακόμη. Τότε είχε πάρει τηλέφωνο ο δήμαρχος ο Μιλτιάδης και είχε συγκλονιστεί με το καλησπέρα και την χροιά και μου πρότεινε να κάνω εκπομπή. Ο Μάνος Ξυδούς έφυγε και πήγε σε άλλη ώρα, και εγώ έπιασα αυτή την ώρα κάθε Πέμπτη 1-2. Και λίγο αργότερα ήρθε η μεταγραφή μου στο κανάλι 1 του Πειραιά που εκεί έκανα 4ώρο από τις 10 το βράδυ ως τις 2. Από εκεί και πέρα ήρθε ο Galaxy και με πήρε, έπειτα Love Radio. Ο "Γκαραβέλας" έγινε γνωστός επί Galaxy που είχα αναλάβει μία ζώνη που ήταν γύρω στο 0,κάτι και ύστερα είχε χτυπήσει και τηλεόραση αν θυμάμαι καλά, τότε ήταν η Ρούλα με το Μπράβο κτλ και από τότε ξεκίνησε μία τρελή πορεία. Μία πορεία που έχει κόσμο, χιλιάδες φανατικούς ακροατές εντός και εκτός Ελλάδας. Και χαίρομαι που υπάρχει αυτή η οικογένεια που την συνδέει η μουσική.
Από το ραδιόφωνο της εγχώριας ξαφνικά στο ραδιόφωνο του Legend του Τενεσί. Σίγουρα έχεις να μας πει εμπειρίες.
Αυτό προέκυψε από το βραβείο που μου έδωσαν το CMA Nashville TN το 2004 το μοναδικό ραδιοφωνικό βραβείο στον κόσμο για τον καλύτερο ραδιοφωνικό παραγωγό του κόσμο. Αυτό είχε σαν συνέπεια το 2008 ο ραδιοφωνικός σταθμός που ακούγετε σε παγκόσμια εμβέλειας ο WSM αυτός που είχε τραγουδήσει ο Elvis Prisley, ο Williams και τόσους άλλους. Μου έκανε πρόταση να κάνω εκπομπή εκεί πέρα για την ίδια ώρα. Ήμουν ο πρώτος ξένος, international καλύτερα γιατί το ραδιόφωνο αυτό δεν είχε ποτέ international ραδιοφωνικό παραγωγούς. Ο WSM με χαμηλότερη ακρόαση 2 εκατομμύρια περίπου άτομα. Τα πήγα καλά. Δεν δόξασα, και το δόξασα είναι ένα ρήμα που δε το χρησιμοποιώ ιδιαίτερα αλλά το χρησιμοποιώ για τον κόσμο που ο κόσμος δόξασε το ελληνικό ραδιόφωνο. Και ήταν μία έμπνευση ο WSM, το όνομα μου, η ώρα έγινε γνωστή σε αμερικάνικη εμβέλεια ή παγκόσμια κυρίως.
Θέλω να μας πεις κι άλλα όμως για το βραβείο αυτό. Πως βίωσες την περίοδο της αναμονής μέχρι που συνειδητοποίησες ότι πήρες το βραβείο Grammy;
Κοίτα αυτό ακόμη δε το έχω συνειδητοποιήσει (γέλια). Είναι ένα βραβείο που αντιστοιχεί σε βραβείο Grammy. Είναι ένα βραβείο Grammy το μοναδικό ραδιοφωνικό βραβείο. Με αυτό το βραβείο σε άλλες κατηγορίες έχουν τιμηθεί ο Elvis Presley, η Dolly Parton και τόση άλλοι καλλιτέχνες, ανάλογα το είδος τους και το χώρο που λειτουργούν. Υποψήφιοι ήταν περίπου 50.000 και έγινε αξιολόγηση και φτάσαμε στους 123. Είχα τρομερή χαρά, ποτέ δε περίμενα να ανεβώ τόσο ψηλά. Οι 123 έγιναν 5 και τελικά η κατάληξη να το πάρω στις 10 Νοεμβρίου το 2004. Ένα βραβείο να σου πω ότι δεν αγκαλιάστηκε γενικά από την Ελλάδα, από υπουργεία και δε ξέρω τι άλλο. Δεν αγκαλιάστηκε γενικώς.
Υπήρχαν πάρα πολλοί που γκρίνιαξαν με την έννοια ότι σε κανέναν δεν αρέσει να δοξάζεται το ελληνικό ραδιόφωνο. Γενικά δεν αρέσει σε κανέναν να πηγαίνει το ραδιόφωνο μπροστά. Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να ήμαστε ατομικιστές. Ότι κάνουμε πολύ δύσκολα να επικροτείτε για την προσπάθεια και εγώ δεν επικρότησα ποτέ τον εαυτό μου και το κρατούσα για τον κόσμο που στήριζε την εκπομπή. Το Νίκος Γκαραβέλας το όνομα και το εγώ, υπήρχε και υπάρχει πίσω από την εκπομπή και τον κόσμο. Και πάντα θα το λέω ότι αυτό το βραβείο το αφιερώνω σε όλο τον κόσμο που έχει χαθεί. Γιατί έχω χάσει πολλούς ακροατές. Έχω επισκεφτεί πάρα πολλά νοσοκομεία, έχω χάσει πολύ κόσμο που έφυγε. Κι αυτό το βραβείο το αφιερώνω σε όλα αυτά τα παιδιά που έφυγαν.
Υπήρχαν πάρα πολλοί που γκρίνιαξαν με την έννοια ότι σε κανέναν δεν αρέσει να δοξάζεται το ελληνικό ραδιόφωνο. Γενικά δεν αρέσει σε κανέναν να πηγαίνει το ραδιόφωνο μπροστά. Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να ήμαστε ατομικιστές. Ότι κάνουμε πολύ δύσκολα να επικροτείτε για την προσπάθεια και εγώ δεν επικρότησα ποτέ τον εαυτό μου και το κρατούσα για τον κόσμο που στήριζε την εκπομπή. Το Νίκος Γκαραβέλας το όνομα και το εγώ, υπήρχε και υπάρχει πίσω από την εκπομπή και τον κόσμο. Και πάντα θα το λέω ότι αυτό το βραβείο το αφιερώνω σε όλο τον κόσμο που έχει χαθεί. Γιατί έχω χάσει πολλούς ακροατές. Έχω επισκεφτεί πάρα πολλά νοσοκομεία, έχω χάσει πολύ κόσμο που έφυγε. Κι αυτό το βραβείο το αφιερώνω σε όλα αυτά τα παιδιά που έφυγαν.
Το έχεις σαν παράπονο που δεν αγκαλιάστηκε τόσο;
Όχι κανένα παράπονο. Δε με ενδιαφέρει καθόλου. Εμένα με ενδιαφέρει το ότι όλος ο κόσμος ευχαριστιέται που πήραμε μία τέτοια αναγνώριση. Δε με ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Είναι μία εκπομπή που είναι πρώτη με την έννοια ότι έχει τεράστια ακροαματικότητα και ποτέ εγώ δεν επένδυσα σε αυτό. Επένδυσα μόνο και επενδύω τώρα με το G-Radio. Μια εκπομπή από 3 ώρες έγινε 24 σαν G-Radio. Και το έχει αγκαλιάσει ο κόσμος πάρα πολύ. Όταν λέω επενδύω εννοώ τελείως συναισθηματικά πρώτα και προσωπικά. Κυρίως αυτά τα δύο.
Ας περάσουμε σε κάτι ασυνήθιστο. Ινδιάνικη κουλτούρα. Πως έγινε η πρώτη επαφή;
Με μία φίλη από την Αμερική. Eκεί πήγα γνώρισα μία παρέα ινδιάνων και από εκεί και πέρα μπήκα ενεργά στο κίνημα των ινδιάνων.
Πως πήρες όμως το όνομα σου; Ποτέ δεν έχεις μιλήσει για αυτό.
Κοίτα όταν εντάσσεσαι σε σύνολα, πρέπει να σε δεχτούν για να πάρεις κάποιο όνομα. Έκανα μια μεγάλη προσπάθεια ινδιάνων το 1996 είχα διοργάνωση εδώ στον Πειραιά μια ινδιάνικη γιορτή. Μετά από 10 χρόνια μου απόδωσαν το ινδιάνικο όνομα "Ονόκιο". Όσο αναφορά τους ινδιάνους είναι πάρα πολύ δύσκολο να ενταχθείς σε ένα σύνολο που είναι πολύ κλειστό, γενικά οι ινδιάνοι είναι δύσκολο να εμπιστευτούν κάποιους ανθρώπους. Μόνο και μόνο η ιστορία τους, τους αποδεικνύει ότι οι περισσότερες σφαγές έγιναν από τον αμερικάνικο στρατό. Έτσι είναι πολύ δύσκολο να εμπιστευτούν οι ινδιάνοι και πολλές φορές ακόμη και τους ίδιους τους ινδιάνους.
Καταπληκτικό!!
Φεύγοντας από τους ινδιάνους, πάμε σε αυτά που έχεις κάνει που είναι πολλά και μοναδικά. Δημιουργείς και έχεις στο ενεργητικό σου 6 μουσικές συλλογές.
Οι 6 μουσικές συλλογές που δημιούργησα και πρώτη εσύ θα το μάθεις θα κυκλοφορήσει και μία 7 τώρα τον Δεκέμβριο. Οι 6 συλλογές που δημιούργησα με μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες την Universal, την Warner, την Sony. Αυτές οι 6 συλλογές από το '96 και μετά που δημιουργήθηκαν άλλαξαν αν θέλεις την εμπορική συνείδηση του κόσμο. Αν θες την έννοια ότι, καταλάβαινε πλέον ότι μπορεί αν έχει και μία επιλογή να αγοράσει country μουσική. Κάτι που δεν υπήρχε ποτέ στην δισκογραφία της Ελλάδας πριν το ΄96. δηλαδή πήγαινες και έβρισκες κάποια συλλογή και έλεγε marlboro class και κάπου εκεί υπήρχε σε κάποια για εμένα ήταν wester παρά country. Άρχισε ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι το Hotel Callifornia είναι country, άρχισε ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι το Dust in the Wind των Kansas είναι ινδιάνικο τραγούδι, άρχισε ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι η country μουσική είναι κάτι που προ-υπήρχε πολύ πιο πριν την γέννηση τις τότε μουσικής. Και μαζί με το blues δημιούργησαν όλα αυτά τα είδη που ακούμε, πάρα πολύ βασικό.
Ο κόσμος άρχιζε να αλλάζει με την έννοια ότι, πάντα πίστευε ότι η country μουσική είναι ένας καουμπόης που έχει κάτι αγελάδες και κυνηγάει ινδιάνους. Άρχισε να το βλέπει τελείως διαφορετικά. Υπήρχε μία παρεξηγημένη εικόνα με έναν Αμερικάνο που είναι αγελαδάρης πάνω σε κάτι άλογα με το τσιγάρο του ή το στάχυ στο στόμα του. Ενώ τώρα ζούμε σε μία Ελλάδα που έχει υιοθετήσει το hip hop ας πούμε, και το hip hop το έχει κάνει τσιφτελο-τουρκικο-τράγουδο με μία δόση καλαματιανού με έναν σεξισμό που δε μπορώ να τον καταλάβω. Βγαίνουν όλοι με ανάποδα αμερικάνικα καπελάκια και παρουσιάζουν μία αμερικάνικη "εικόνα" που αυτό δε το κάνει κανείς. Αυτό είναι το απίστευτο που βλέπω στην σημερινή εποχή με την μουσική. Βλέπω δηλαδή να πηγαίνουν σε πίστες και να τραγουδάνε με λαϊκούς καλλιτέχνες κάποιοι, κάποιοι να λένε μερικούς στίχους στην αρχή και να είναι τσιφτετέλι και αυτό να το ονομάζουν hip hop.
Αυτή ίσως να είναι μία άλλη αμερικάνικη κουλτούρα που ο κόσμος, δυστυχώς ,έχει παράπονο γιατί έχει περάσει μέσα από την μπίζνα. Και εγώ με την τεράστια προσπάθεια που έκανα ήρθα να πω ότι ξέρετε υπάρχει και αυτό το είδος μουσικής, όποιος θέλει το ακούει και όποιος θέλει δε το ακούει, πάρα πολύ απλό. Και όταν λέμε ότι το Hotel California είναι country με κάποια στοιχεία rock είναι πολύ εύκολα αν το καταλάβει κάποιος ότι δεν είναι rock τραγούδι γιατί δε θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς τους The Eagles να τραγουδάνε με τους Queen. Είναι πάρα πολύ απλό και η ίδια η rock μουσική έβαλε στοιχεία metall, hard rock. Τα οποία για μένα δεν είναι σωστά η rock είναι μία, γιατί rock είναι ο ήχος της κιθάρας και το σόλο. ότι έχει σόλο κιθάρας είναι rock. Άρα τι κάνουν οι δισκογραφικές εταιρίες και οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτά; Βάζουν οι ίδιοι για να international τους ανθρώπους. Αυτό φέρνει φανατισμό και ημιμάθεια. Εγώ με τις επιλογές μου νομίζω κατάφερα κάτι τελείως διαφορετικό, μάλλον δε ξέρω ο χρόνος θα το δείξει.
Ο κόσμος άρχιζε να αλλάζει με την έννοια ότι, πάντα πίστευε ότι η country μουσική είναι ένας καουμπόης που έχει κάτι αγελάδες και κυνηγάει ινδιάνους. Άρχισε να το βλέπει τελείως διαφορετικά. Υπήρχε μία παρεξηγημένη εικόνα με έναν Αμερικάνο που είναι αγελαδάρης πάνω σε κάτι άλογα με το τσιγάρο του ή το στάχυ στο στόμα του. Ενώ τώρα ζούμε σε μία Ελλάδα που έχει υιοθετήσει το hip hop ας πούμε, και το hip hop το έχει κάνει τσιφτελο-τουρκικο-τράγουδο με μία δόση καλαματιανού με έναν σεξισμό που δε μπορώ να τον καταλάβω. Βγαίνουν όλοι με ανάποδα αμερικάνικα καπελάκια και παρουσιάζουν μία αμερικάνικη "εικόνα" που αυτό δε το κάνει κανείς. Αυτό είναι το απίστευτο που βλέπω στην σημερινή εποχή με την μουσική. Βλέπω δηλαδή να πηγαίνουν σε πίστες και να τραγουδάνε με λαϊκούς καλλιτέχνες κάποιοι, κάποιοι να λένε μερικούς στίχους στην αρχή και να είναι τσιφτετέλι και αυτό να το ονομάζουν hip hop.
Αυτή ίσως να είναι μία άλλη αμερικάνικη κουλτούρα που ο κόσμος, δυστυχώς ,έχει παράπονο γιατί έχει περάσει μέσα από την μπίζνα. Και εγώ με την τεράστια προσπάθεια που έκανα ήρθα να πω ότι ξέρετε υπάρχει και αυτό το είδος μουσικής, όποιος θέλει το ακούει και όποιος θέλει δε το ακούει, πάρα πολύ απλό. Και όταν λέμε ότι το Hotel California είναι country με κάποια στοιχεία rock είναι πολύ εύκολα αν το καταλάβει κάποιος ότι δεν είναι rock τραγούδι γιατί δε θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς τους The Eagles να τραγουδάνε με τους Queen. Είναι πάρα πολύ απλό και η ίδια η rock μουσική έβαλε στοιχεία metall, hard rock. Τα οποία για μένα δεν είναι σωστά η rock είναι μία, γιατί rock είναι ο ήχος της κιθάρας και το σόλο. ότι έχει σόλο κιθάρας είναι rock. Άρα τι κάνουν οι δισκογραφικές εταιρίες και οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτά; Βάζουν οι ίδιοι για να international τους ανθρώπους. Αυτό φέρνει φανατισμό και ημιμάθεια. Εγώ με τις επιλογές μου νομίζω κατάφερα κάτι τελείως διαφορετικό, μάλλον δε ξέρω ο χρόνος θα το δείξει.
Μα για να βγάζεις συνέχεια καινούργιες συλλογές σημαίνει ότι έχεις καταφέρει.
Ναι το έχει αγκαλιάσει ο κόσμος.
Μας είπες ότι η συλλογή θα βγει τον Δεκέμβρη.
Ναι και θα είναι σε βινύλιο. Θα είναι εκπληκτικό!
Δημιούργησες μουσικά φεστιβάλ με μεγάλη επιτυχία.
Μουσικά φεστιβάλ ήθελε ο κόσμος. Μετά τις συλλογές ο κόσμος ήθελε να δει την εικόνα ενός country καλλιτέχνη. Συνεννοήθηκα λοιπόν με το θέατρο Βράχων, με τον τότε δήμαρχο και τότε κάναμε το φεστιβάλ. Το τελευταίο φεστιβάλ το κάναμε το 2012 με 12.000 κόσμο.
Ελπίζω να γίνει κι άλλο ώστε να μπορούμε να έρθουμε
Ετοιμάζουμε του χρόνου σίγουρα. Απλά έγινε μία αλλαγή έφυγα από το Love Radio και πήγα στο G-Radio. Έκανα μία αλλαγή που κοστίζει γενικά σε πολλά επίπεδα. Το G-Radio έχει διανύσει μία πορεία κατεύθυνσης, θέλω να πω καλή και επιτυχημένη. Γι' αυτό σίγουρα του χρόνου θα γίνει ώστε να δώσει περισσότερα πράγματα στον κόσμο.
Ελπίζω να γίνει κι άλλο ώστε να μπορούμε να έρθουμε
Ετοιμάζουμε του χρόνου σίγουρα. Απλά έγινε μία αλλαγή έφυγα από το Love Radio και πήγα στο G-Radio. Έκανα μία αλλαγή που κοστίζει γενικά σε πολλά επίπεδα. Το G-Radio έχει διανύσει μία πορεία κατεύθυνσης, θέλω να πω καλή και επιτυχημένη. Γι' αυτό σίγουρα του χρόνου θα γίνει ώστε να δώσει περισσότερα πράγματα στον κόσμο.
Το εύχομαι Νίκο μου, ώστε να το απολαύσουμε και εμείς που δε καταφέραμε να έρθουμε στα προηγούμενα.
Να περάσουμε στο πρώτο μουσικό βιβλίο στην Ελλάδα Country Music "The Stories" που το κυκλοφόρησες το 2002. Βιβλίο με τις κρυφές ιστορίες πίσω από κάθε τραγούδι καθώς και σπάνιες φωτογραφίες. Θέλω να μας πεις την πιο συνταρακτική κρυμμένη ιστορία σε τραγούδι που σε άφησε άφωνο.
Ναι, ένα βιβλίο που έκανε 3 εκδόσεις και πήγε πολύ καλά. Είναι πάρα πολλά τραγούδια country και τα περισσότερα είναι αληθινά. Το don't count on tomorrow που γράφτηκε μέσα σε 10 λεπτά σε ένα αεροπλάνο που έπεφτε αλλά τελικά δεν έπεσε. Είναι πάρα πολλές ιστορίες ζωής και θανάτου. Η country μουσική είναι η μόνη μουσική που ασχολείται στον κόσμο με την ζωή και τον θάνατο, με τον καρκίνο, με την λευχαιμία. Υπάρχουν στίχοι που θα σου πουν ότι ο άλλος έχει καρκίνο και το παλεύει, υπάρχουν στην country μουσική στίχοι που λένε για τον πόνο για το σκυλάκι σου που το πάτησε ένα αυτοκίνητο, στίχοι που λένε για τον μπαμπά σου, την μαμά σου, τον παππού σου που έφυγε, για το παιδί που έχασες στον πόλεμο, για τα ναρκωτικά, για το ποτό. Υπάρχουν στίχοι που λένε για τον γάμο, την χαρά, την γέννηση ενός παιδιού, για τον Θεό, για τους αγγέλους, για τον διάολο, την γυναίκα, τον άνθρωπο. Είναι τόσο μεγάλη η γκάμα της country μουσικής που όποιος δεν ακούει country είναι λίγο έξω από τα πράγματα μουσικά. Ακούγετε λίγο εγωιστικό αυτό που λέω μάλλον, αλλά είναι η αλήθεια, η πραγματικότητα. Κάποτε είχε πει ο Willie Nelson " Αν δοθεί μόνο μία ευκαιρία σε κάποιον να ακούσει country μουσική θα γίνει οπαδός της ".
Πρόσφατα άρχισες μία νέα προσπάθεια με μουσικό περιοδικό το G-BΟΧ.
Είναι το πρώτο μουσικό περιοδικό που υπάρχει στην Ελλάδα. Το οποίο είναι διαδικτυακής μορφής. Κάτι που κάποια στιγμή ευελπιστούμε να γίνει και έντυπο. Ο μήνας Αύγουστος είναι μία τραγωδία για παγκόσμιο επίπεδο. Πρώτον γιατί 5 Αυγούστου "έφυγε" η Μarilyn Μonroe όπου την δολοφόνησαν και 16 Αυγούστου "έφυγε" ο Elvis. Δηλαδή είναι ένας στοιχειωμένος μήνας για το hollywood με Frank Sinatra από πίσω, Kennedy, με μαφία και ο Elvis Presley η γενική κατακραυγή έλεγε ότι έφυγε από ναρκωτικά στα 42 χρόνια. Κι έτσι θα κάνουμε ένα τεράστιο αφιέρωμα για αυτές τις δύο μορφές. Με διπλό εξώφυλλο μπρος πίσω. Να δείξουμε στον κόσμο την πραγματική αλήθεια για να καταλάβει τι συμβαίνει. Είναι δηλαδή το G-BΟΧ μία μουσική επανάσταση για να σε κάνει να αλλάξεις ή να μάθεις την παιδεία σου. Μπορείς να το πεις και μουσική εγκυκλοπαίδεια. Οπότε τώρα που θα βγει θα είναι λίγο μεγάλο λόγο Αυγούστου και Σεπτέμβρη.
Πλέον έχεις το δικό σου ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό το G-Radio. Ήταν μία επιθυμία που είχες από πάντα να αποκτήσεις δικό σου ραδιοφωνικό σταθμό;
Ναι, βέβαια. Ήταν όνειρο ζωής.
Είχες σκεφτεί εξαρχής να είναι διαδικτυακό;
Είχα σκεφτεί ραδιόφωνο. Απλά το ίντερνετ μου έδωσε την ευκαιρία να πραγματοποιήσω αυτό τον στόχο. Ένα διαδικτυακό ραδιόφωνο το οποίο ακούγεται και σε fm και Κύπρο και Ελλάδα.
Μόλις αρχίζει το G-Radio μας ανακοινώνεις ότι αρχίζεις μουσικά ραδιοφωνικά σεμινάρια. Δίνοντας την ευκαιρία σε διαφορετικούς ανθρώπους να γευτούν αυτή την μαγεία του ραδιοφώνου.
Τα σεμινάρια αυτά είναι τα μοναδικά που γίνονται στην Ελλάδα και μέσα σε 4 μήνες έφτασε όταν ένας άνθρωπος δεν ασχολήτε με τίποτα άλλο, να γίνει μουσικός ραδιοφωνικός παραγωγός. Είναι 240 ώρες, οι μισές είναι θεωρεία και οι άλλες μισές είναι εργαστήριο. Μαθαίνουμε για την ελληνική και ξένη μουσική. Αν και δεν υπάρχουν αυτοί οι όροι. Ορθοφωνία, δεοντολογία, εργαστήρια πως να χειρίζονται την κονσόλα τα μικρόφωνα. Και έχω κάνει περίπου 6 σεμινάρια στην Αθήνα και 2 στην περιφέρεια. Και έχω να σου πω ότι έχω την τιμή ότι από όλα αυτά τα παιδιά που πέρασαν από τα σεμινάρια, ένα 90% είναι μέσα σε ραδιόφωνα. Είτε σε fm, είτε διαδικτυακά, είτε σε τηλεόραση. Έχω μια κοπέλα στην Δράμα που αυτή την στιγμή είναι γενική διευθύντρια της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης στην Δράμα. Δηλαδή χαίρομαι πάρα πολύ που βγαίνουν τέτοια παιδιά που κάνουν την διαφορά.
Είναι και μεγάλη τιμή και για σένα.
Πιστεύω ότι άνθρωπος που δεν ακούει μουσική είναι κακός. Η μουσική δεν τραγουδιέται από κακούς ανθρώπους να είσαι σίγουρη, ο κακός άνθρωπος δύσκολα τραγουδάει. Όλοι ακούν μουσική, αλλά κανένας από την μουσική αυτή που ακούνε δε παίρνει πράγματα. Το δυστύχημα στην Ελλάδα είναι ότι έχουμε τρομακτική μουσική παιδεία και στην νεολαία και στις γενιές που έχουν περάσει, αλλά τι συμβαίνει, όσο περνάει ο καιρός ο κόσμος κυρίως οι νέοι άνθρωποι εννοώ κάτω των 20 βλέπουν την μουσική διασκεδαστική. Όταν δεις την μουσική διασκεδαστική είναι σαν να βλέπεις τους ανθρώπους γνωστούς ούτε καν φίλους ούτε καν ερωμένους. Όταν ένας άνθρωπος βλέπει όλους γνωστούς είναι μόνος του. Όταν βλέπεις λοιπόν την μουσική διασκεδαστική δηλαδή μόνο για μερικές στιγμές να διασκεδάσεις δε βγαίνει κάτι. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν ότι "άνθρωπος που δεν αγαπάει την μουσική είναι βάρβαρος". Έχουμε τόση μουσική που δε μας έδωσε στον Έλληνα μια μουσική παιδεία να έχει. Δηλαδή παράδειγμα αν είχαμε την μουσική στα σχολεία στα δημοτικά, στα γυμνάσια, στα λύκεια, στα πανεπιστήμια δε θα τραγουδούσαμε τώρα με μπουζούκια τσιφτετέλια, δε θα ασπαζόμασταν ασιατικές και αιγυπτιακές επιρροές. Θα είχαμε δικιά μας ελληνική μουσική. Η οποία υπήρχε των αρχαίων χρόνων. Αυτό που έχουμε εμείς, είναι τα πάντα εκτός ελληνική μουσική.
Να σου πω και κάτι άλλο πολύ χοντρό. Ήμαστε το μοναδικό κράτος σε όλη την γη που δεν έχει μουσική ακαδημία. Δεν έχει μουσική ακαδημία να βραβεύσει τον τάδε, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου για την προσφορά του και την Νάνα Μούσχουρη ή τον εκλιπόντα Παντελίδη. Γιατί κάθε ένας έχει την πορεία του. Δεν υπάρχει μία μουσική ακαδημία με κοσμήτορες με ανθρώπους που να βραβεύουν προσπάθειες μουσικές. Για να κάνεις χρυσό δίσκο στην Ελλάδα πλέον το βάζεις στην εφημερίδα και γίνετε χρυσός. Δηλαδή δεν είναι κατάντια, χρυσός δίσκος να εξαργυρώνεται από περίπτερα; Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό. Οπουδήποτε να το πεις αυτό στο εξωτερικό θα γελάει ο κόσμος. Καταρχήν δε θα το καταλάβει. Αυτό είναι κατάντια μουσικής παιδείας. Άρα περιμένεις ένα ραδιόφωνο να σου δείξει ποια είναι η μουσική παιδεία και από εκεί και πέρα βλέπεις ότι όλα τα ραδιόφωνα παίζουν τα ίδια. Κινούνται γύρω από ένα σύστημα. Το οποίο τρώει μόνο του τις σάρκες του. Δεν υπάρχουν δισκογραφικές εταιρείες πλέον, καταστράφηκαν. Γιατί; Γιατί οι ίδιες γδάρανε τις σάρκες τους. Με στεναχωρούν αυτά τα πράγματα
Και που μπορούμε να σας βρούμε να δηλώσουμε συμμετοχή. Και να μας πεις εάν έχει βρεθεί κάποιος που να έχει μπει στην ομάδα του G-Radio.
Οι περισσότεροι που έχουν βγει από τα σεμινάρια είναι άτομα του G-Radio. όταν υπάρχει ένα ωραίο ταλέντο. Κάποιος μπορεί να έρθει για να μάθει, ή να πάει στα fm. Είναι νομίζω κάτι που λειτουργεί καλά και πάει καλά. Και μπορείτε να μας βρείτε στο τηλέφωνο 6932006273. Και βέβαια να πούμε ότι στο τέλος των σεμιναρίων παίρνουν 2 πτυχία. Ένα παγκοσμίου επιπέδου και το δικό μου, με την υπογραφή του CMA.
Είχες σκεφτεί εξαρχής να είναι διαδικτυακό;
Είχα σκεφτεί ραδιόφωνο. Απλά το ίντερνετ μου έδωσε την ευκαιρία να πραγματοποιήσω αυτό τον στόχο. Ένα διαδικτυακό ραδιόφωνο το οποίο ακούγεται και σε fm και Κύπρο και Ελλάδα.
Μόλις αρχίζει το G-Radio μας ανακοινώνεις ότι αρχίζεις μουσικά ραδιοφωνικά σεμινάρια. Δίνοντας την ευκαιρία σε διαφορετικούς ανθρώπους να γευτούν αυτή την μαγεία του ραδιοφώνου.
Τα σεμινάρια αυτά είναι τα μοναδικά που γίνονται στην Ελλάδα και μέσα σε 4 μήνες έφτασε όταν ένας άνθρωπος δεν ασχολήτε με τίποτα άλλο, να γίνει μουσικός ραδιοφωνικός παραγωγός. Είναι 240 ώρες, οι μισές είναι θεωρεία και οι άλλες μισές είναι εργαστήριο. Μαθαίνουμε για την ελληνική και ξένη μουσική. Αν και δεν υπάρχουν αυτοί οι όροι. Ορθοφωνία, δεοντολογία, εργαστήρια πως να χειρίζονται την κονσόλα τα μικρόφωνα. Και έχω κάνει περίπου 6 σεμινάρια στην Αθήνα και 2 στην περιφέρεια. Και έχω να σου πω ότι έχω την τιμή ότι από όλα αυτά τα παιδιά που πέρασαν από τα σεμινάρια, ένα 90% είναι μέσα σε ραδιόφωνα. Είτε σε fm, είτε διαδικτυακά, είτε σε τηλεόραση. Έχω μια κοπέλα στην Δράμα που αυτή την στιγμή είναι γενική διευθύντρια της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης στην Δράμα. Δηλαδή χαίρομαι πάρα πολύ που βγαίνουν τέτοια παιδιά που κάνουν την διαφορά.
Είναι και μεγάλη τιμή και για σένα.
Πιστεύω ότι άνθρωπος που δεν ακούει μουσική είναι κακός. Η μουσική δεν τραγουδιέται από κακούς ανθρώπους να είσαι σίγουρη, ο κακός άνθρωπος δύσκολα τραγουδάει. Όλοι ακούν μουσική, αλλά κανένας από την μουσική αυτή που ακούνε δε παίρνει πράγματα. Το δυστύχημα στην Ελλάδα είναι ότι έχουμε τρομακτική μουσική παιδεία και στην νεολαία και στις γενιές που έχουν περάσει, αλλά τι συμβαίνει, όσο περνάει ο καιρός ο κόσμος κυρίως οι νέοι άνθρωποι εννοώ κάτω των 20 βλέπουν την μουσική διασκεδαστική. Όταν δεις την μουσική διασκεδαστική είναι σαν να βλέπεις τους ανθρώπους γνωστούς ούτε καν φίλους ούτε καν ερωμένους. Όταν ένας άνθρωπος βλέπει όλους γνωστούς είναι μόνος του. Όταν βλέπεις λοιπόν την μουσική διασκεδαστική δηλαδή μόνο για μερικές στιγμές να διασκεδάσεις δε βγαίνει κάτι. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν ότι "άνθρωπος που δεν αγαπάει την μουσική είναι βάρβαρος". Έχουμε τόση μουσική που δε μας έδωσε στον Έλληνα μια μουσική παιδεία να έχει. Δηλαδή παράδειγμα αν είχαμε την μουσική στα σχολεία στα δημοτικά, στα γυμνάσια, στα λύκεια, στα πανεπιστήμια δε θα τραγουδούσαμε τώρα με μπουζούκια τσιφτετέλια, δε θα ασπαζόμασταν ασιατικές και αιγυπτιακές επιρροές. Θα είχαμε δικιά μας ελληνική μουσική. Η οποία υπήρχε των αρχαίων χρόνων. Αυτό που έχουμε εμείς, είναι τα πάντα εκτός ελληνική μουσική.
Να σου πω και κάτι άλλο πολύ χοντρό. Ήμαστε το μοναδικό κράτος σε όλη την γη που δεν έχει μουσική ακαδημία. Δεν έχει μουσική ακαδημία να βραβεύσει τον τάδε, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου για την προσφορά του και την Νάνα Μούσχουρη ή τον εκλιπόντα Παντελίδη. Γιατί κάθε ένας έχει την πορεία του. Δεν υπάρχει μία μουσική ακαδημία με κοσμήτορες με ανθρώπους που να βραβεύουν προσπάθειες μουσικές. Για να κάνεις χρυσό δίσκο στην Ελλάδα πλέον το βάζεις στην εφημερίδα και γίνετε χρυσός. Δηλαδή δεν είναι κατάντια, χρυσός δίσκος να εξαργυρώνεται από περίπτερα; Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό. Οπουδήποτε να το πεις αυτό στο εξωτερικό θα γελάει ο κόσμος. Καταρχήν δε θα το καταλάβει. Αυτό είναι κατάντια μουσικής παιδείας. Άρα περιμένεις ένα ραδιόφωνο να σου δείξει ποια είναι η μουσική παιδεία και από εκεί και πέρα βλέπεις ότι όλα τα ραδιόφωνα παίζουν τα ίδια. Κινούνται γύρω από ένα σύστημα. Το οποίο τρώει μόνο του τις σάρκες του. Δεν υπάρχουν δισκογραφικές εταιρείες πλέον, καταστράφηκαν. Γιατί; Γιατί οι ίδιες γδάρανε τις σάρκες τους. Με στεναχωρούν αυτά τα πράγματα
Και που μπορούμε να σας βρούμε να δηλώσουμε συμμετοχή. Και να μας πεις εάν έχει βρεθεί κάποιος που να έχει μπει στην ομάδα του G-Radio.
Οι περισσότεροι που έχουν βγει από τα σεμινάρια είναι άτομα του G-Radio. όταν υπάρχει ένα ωραίο ταλέντο. Κάποιος μπορεί να έρθει για να μάθει, ή να πάει στα fm. Είναι νομίζω κάτι που λειτουργεί καλά και πάει καλά. Και μπορείτε να μας βρείτε στο τηλέφωνο 6932006273. Και βέβαια να πούμε ότι στο τέλος των σεμιναρίων παίρνουν 2 πτυχία. Ένα παγκοσμίου επιπέδου και το δικό μου, με την υπογραφή του CMA.
Σε ακούω από την εποχή του Love Radio. Ήσουν η αφορμή να γνωρίσω ένα διαφορετικό είδος μουσικής αλλά και να αγαπήσω τις ιστορίες σου και την αδυναμία σου στον Elvis Presley.
Να σου πω ότι ο Presley θεωρήθηκε ο μεγαλύτερος επαναστάτης που έχουμε δει και έχουμε βιώσει. Θα σου πω ένα μικρό παράδειγμα. Το κούνημα του γοφού το '57 είχες 6 μήνες κράτηση. Όχι το κούνημα δεξιά-αριστερά. Σκέψου σε τι κοινωνία βγήκε ο Elvis να τραγουδήσει. Και μιλάμε από τον Νότο μέχρι τον Βορρά. Και ακόμη υπάρχουν δικαστήρια για αυτό αλλά κάποια έχουν κλείσει λόγο θανάτου. Τα περισσότερα το προσπερνούν γιατί πλέον το θεωρούν ηλίθιο και χαζό, από την δεκαετία του '80 και μετά. Όποιο video clip του Elvis και να δεις θα τον δεις πορτρέτο. Γιατί η τηλεόραση τότε φοβόταν μη κουνηθεί ο Elvis. Έπρεπε να πάρουν άδεια τηλεόρασης. Ο πρώτος όμως που κουνήθηκε ήταν ο Hank Williams στην δεκαετία του '40. Αλλά αυτός κουνιόταν γιατί πονούσε στην σπονδυλική του στήλη. Είχε πέσει από άλογο και του είχε γίνει μία μετατόπιση σπονδύλου. Έπαιρνε πολύ μορφίνη και έπρεπε να κουνιέται συνέχεια, γιατί ήταν σαν να έχεις μία συνεχής φαγούρα στην σπονδυλική στήλη. Ο Elvis χωρίς να ξέρει αυτό για τον Williams, τον μιμήθηκε με τα κουνήματα. Ενώ ο Williams προσπαθούσε να κουνιέται για να μη καταλαβαίνει τον πόνο στην σπονδυλική στήλη. Οπότε βγάζουμε το συμπέρασμα ότι το κούνημα στο σώμα τους προήλθε από τον πόνο στην σπονδυλική στήλη του ανθρώπου, αντιλαμβάνεσαι το τι σημαίνει να χορεύεις. Μετά το ΄40 δε χόρευαν οι άνθρωποι απαγορευόταν. Το τι βλέπουμε να χορεύουν άνθρωποι είναι μεγάλη επανάσταση.
Ανοίγοντας και κλείνοντας τη εκπομπή σου ακούμε την χαρακτηριστική κατατεθέν μουσική από την ταινία "Ο τελευταίος των Μοϊκανών". Καθώς και το αγαπημένο μας "Καληνύχτα Αθήνα, Καληνύχτα Πειραιά, Καληνύχτα και σε σένα όπου κι αν βρίσκεσαι". Αυθόρμητα σου βγήκε η φράση αυτή για κλείσιμο;
Την φράση αυτή την ξεκίνησα από τότε που άρχισα ραδιόφωνο. Αναφέρεται σε οποιονδήποτε άνθρωπο που βρίσκεται και με ακούει που δε ξέρω το όνομα του, το όνομα της. Το μόνο που θέλω είναι να είναι καλά. Το δυστύχημα και το άσχημο είναι και θα στο πω, ότι αν παντρευτώ το "καληνύχτα και όπου κι αν βρίσκεσαι" θα σταματήσει να λέγεται. Νομίζω σε κάλυψα.
Νίκο σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για την όμορφη συζήτηση που κάναμε!! Εύχομαι να συνεχίσεις να μας φτιάχνεις τα βράδια μας με τις μουσικές επιλογές σου και να παραμείνεις τόσο αληθινός!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου