Ο Παντελής που εγώ γνώρισα έστω και αργά

Πριν περίπου 4 χρόνια ήρθε στη ζωή μας δυνατά και απότομα ένα παλικάρι, ένα παλικάρι που πάντα πάλευε για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του.

Ξεκίνησε στα 17 του το ποδόσφαιρο που το λάτρευε αλλά δυστυχώς αναγκάστηκε να το αφήσει λόγο προβλήματος της καρδιάς του μεγαλοκαρδία του είπαν όμως αυτό δεν τον πτόησε δεν το έβαλε κάτω έδωσε πανελλήνιες και πέρασε στο πολεμικό ναυτικό ταξίδεψε σε πολλά μέρη , υπηρέτησε τη πατρίδα την Ελλάδα μας και παρασημοφορήθηκε 2 φορές παράλληλα ασχολήθηκε με τη μεγάλη του αγάπη τη μουσική.

Έγραψε μόνος του στοίχους και μουσική και δημιουργούσε όμορφα τραγούδια που μιλούσαν για αγάπη, έρωτα, χωρισμό και καψούρα όπως εκείνος έλεγε.

Έτσι μια μέρα έγινε το μεγάλο μπάμ ο κόσμος αγάπησε τα τραγούδια του και έκανε εκατομμύρια χτυπήματα στο ιντερνέτ κι έτσι ξεκίνησε μια λαμπερή καριέρα. Αποφάσισε ν’ αφήσει το ναυτικό που τόσο πολύ αγαπούσε για ν’ ασχοληθεί με τη πιο μεγάλη του αγάπη το τραγούδι.

Εμείς οι Έλληνες τη καψούρα μας , τον πόνο μας όλα τα κάναμε τραγούδια έτσι κι εκείνος έβγαζε τον πόνο και τη χαρά του στα τραγούδια του. Όπως γίνεται πάντα υπήρξαν και πολλοί που δεν τον άκουγαν όπως κι εγώ και το λέω με λύπη αλλά όπως κι εκείνος έλεγε δε μπορούμε ν’ αρέσουμε σε όλους έτσι κι εγώ στην αρχή δεν τον άκουγα δεν ασχολιόμουν καν.

Πολλοί τον κατηγορούσαν, τον χλεύαζαν και τον κορόιδευαν γιατί κανείς δε μπήκε στον κόπο να γνωρίσει τον άνθρωπο, τον αληθινό καλλιτέχνη που στην πραγματικότητα ήταν. Πολλοί έλεγαν ότι κακοποιούσε το ελληνικό τραγούδι έγραψε ένα ερωτικό τραγούδι κι έβαλε μέσα τη λέξη κατεχόμενα τότε τον πολέμησαν ακόμα πιο πολύ γιατί και πάλι δε μπήκε κανείς στον κόπο να μιλήσει μαζί του να δει τι είχε κι εκείνος να πει.

Κι όμως εκείνος πάντα με χαμόγελο έλεγε τα καλύτερα για όλους έλεγε πως δεν τον ένοιαζαν οι κακές κριτικές κι ο πόλεμος που δεχόταν πιστέψτε με όμως γιατί από εμπειρία το λέω πως όταν κάποιος λέει δε πειράζει όλα χρειάζονται δε με ενοχλούν τα κακά σχόλια εννοεί το αντίθετο είμαι σίγουρη ότι όλος αυτός ο πόλεμος στεναχωρούσε τον Παντελή κι ας μην το έλεγε.

Ώσπου μια μέρα ο Θεός τον πείρε από κοντά μας σε κλάσματα δευτερολέπτου σ’ ένα τραγικό τροχαίο 18-2-2016 στις 8 το πρωί ο Παντελής δεν ήταν πια μαζί μας εγώ το έμαθα από τον πατέρα μου του είπα πλάκα κάνεις δε το πίστευα.

Από τότε και κάθε μέρα έψαχνα για κείνον γιατί ήθελα έστω και αργά να γνωρίσω αυτό το παιδί είδα τα βιντεάκια του, τις συνεντεύξεις του είδα βίντεο από εκπομπές που τον χλεύαζαν και μόλις έμαθαν το φευγιό του έκαναν τους λυπημένους. Μέχρι και σήμερα ασχολούνται με αυτό γιατί είναι θέμα που πουλάει λένε πολλά χωρίς να σέβονται τον πόνο της οικογένειας και τα δύο κορίτσια που ήταν μαζί του και τώρα προσπαθούν να επουλώσουν τις πληγές τους σωματικές και ψυχικές.

Τι πραγματικά έγινε δε ξέρω αν θα το μάθουμε ποτέ γιατί κι εγώ έχασα ανθρώπους άδικα και ποτέ δε δικαιώθηκαν. Ένα συμπέρασμα βγάζω λοιπόν με όσα είδα ότι σ’ αύτη τη χώρα και γενικά στο κόσμο πάντα χρησιμοποιούμε ότι πουλάει για ν’ ανέβουμε ακόμα πιο ψηλά εκμεταλλευόμαστε τα πάντα ακόμα και το θάνατο ενός νέου παλικαριού που το μόνο που ήθελε ήταν να ζήσει το όνειρο του.

Βλέποντας τα βίντεο του Παντελή έβλεπα μια λάμψη αλλά ταυτόχρονα και μια λύπη πάντα μου έλεγε η μάνα μου γιατί παιδί μου κοιτάς τόσο έντονα στα μάτια των ανθρώπων και της έλεγα γιατί τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής των ανθρώπων βλέποντας λοιπόν τα μάτια του Παντελή διαπίστωσα ότι είχε ένα καθαρό βλέμμα γεμάτο λάμψη που έδειχνε πόσο καθαρή και λαμπερή ήταν η ψυχή του ήταν ένα μεγάλο μωρό που ντρεπόταν να βγαίνει στη κάμερα και ήθελε να μιλάει μόνο με τη δουλεία του συμπονούσε τους συνανθρώπους του και όποτε μπορούσε βοηθούσε χωρίς να το διατυμπανίζει κι εδώ αξίζουν συγχαρητήρια στους γονείς του γιατί δώσανε αρχές στα παιδιά τους.

Ο Παντελής ήταν ένα αγνό καλόκαρδο παιδί με τα καλά και τα κακά του όπως όλοι οι άνθρωποι γι’ αυτό πιστεύω πως όλα τα άσχημα λόγια που άκουγε τον πλήγωναν κι ας μην το έλεγε πιστεύω πως ο Παντελής υπήρξε γνήσια λαϊκή φωνή και άξιος συνεχιστής των παλιών λαϊκών τραγουδιστών γιατί όπως εκείνοι έτσι κι αυτός τραγουδούσε με τη ψυχή του.

Παντελή μου σου ζητώ συγνώμη που δεν έμαθα για σένα όσο ζούσες είμαι σίγουρη ότι η ψυχούλα σου βρίσκεται κοντά στο Θεό και εύχομαι πραγματικά να βρεις τη γαλήνη που δε σε άφησαν να βρεις εδώ στη Γή η αγάπη που έδωσες όσο ζούσες θα σε συντροφεύει κι εκεί που πήγες κι εγώ θα προσεύχομαι για σένα όπως προσεύχομαι και για τους δικούς μου ανθρώπους που έφυγαν νωρίς. Καλό παράδεισο παλικάρι με τα όμορφα όνειρα και τη μεγάλη καρδιά.

Παντελή μου σου αφιερώνω ένα τραγούδι που σε αντιπροσωπευει απόλυτα

ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΜΟΥ ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ