Η αφοπλιστική σοφία του Τόλκιν σ’ έναν κόσμο που ακόμα μετράει την αξία σε χρυσό.
Λίγο πριν ξεψυχήσει στο πεδίο της Μάχης των πέντε στρατών, ο Θόριν Δρυάσπις δε μιλά ως βασιλιάς αλλά ως άνθρωπος που πήρε ένα ηθικό δίδαγμα. Απευθυνόμενος στον Μπίλμπο, το ταπεινό Χόμπιτ που κάποτε περιφρόνησε, του λέει:
«Αν περισσότεροι άνθρωποι εκτιμούσαν το σπίτι τους, το φαγητό και τη χαρά της παρέας περισσότερο από τον χρυσό, τότε αυτός ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος».
Ο θάνατος του Θόριν όπως αποτυπώθηκε κινηματογραφικά από τον μοναδικό Πίτερ Τζάκσον.
Η φράση γεμάτη από σοφία συμπυκνώνει τον ηθικό άξονα του Χόμπιτ. Ο Θόριν που είχε τυφλωθεί από την απληστία και τη δίψα για τον χαμένο του θησαυρό, αναγνωρίζει τώρα ότι η πραγματική αξία δε βρίσκεται στα πετράδια του Έρεμπορ αλλά στα μικρά, τα καθημερινά, τα κοινά που μοιράζεσαι με άλλους. Στο σπίτι, στο φαγητό, στη φιλία.
Ο Τόλκιν πέραν αυτού του ηρωικού επιλόγου δίνει βαρύτητα στη συνειδητοποίηση για το νόημα της ζωής, ενός βασιλιά που μέθυσε από τη δύναμη του χρυσού και νόσησε από την κατάρα του δράκου. Παρατηρούμε μια μεταστροφή στα ουσιώδη.
Περισσότερα: lavart
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου