Ο μακαριστός Γέροντας Θεόκλητος Διονυσιάτης, αφιερώνοντας το νεοτύπωτο βιβλίο του, για τον «θερμό λάτρη της Πορταΐτισσας», «με αγάπη Χριστού» προς την αθλιότητά μου, μού έγραφε: «Στον καλόν μοναχόν Μωυσή με την ευχήν να γίνει ένας υψηλός ησυχαστής, ερήμην του εν τω πονηρώ κειμένου κόσμου, όπου η απάτη των διαλογισμών και η αλαζονεία του βίου». Δυστυχώς δεν έγινα «υψηλός ησυχαστής». Παρηγορούμαι να γράφω για ησυχαστές σ’ ένα ανήσυχο έξω κόσμο.
Ο Γέροντας λοιπόν Θεόκλητος είχε στενό πνευματικό σύνδεσμο με τον Γέροντα Αθανάσιο κι έγραψε γι’ αυτόν μία, πιστεύουμε, τερπνή βιογραφία. Γράφει στον πρόλογο του ωραίου αυτού βιβλίου του: «Ο μακαριστός φίλος μου ιερομόναχος Αθανάσιος δεν έπαυε να μου λέγει: “Μη γράφεις, αν δεν είναι προς δόξαν Θεού”. Φρονώ ταπεινά ότι η μονογραφία μου για τον Αθανάσιον είναι προς δόξαν Θεού.
Ο Γέροντας λοιπόν Θεόκλητος είχε στενό πνευματικό σύνδεσμο με τον Γέροντα Αθανάσιο κι έγραψε γι’ αυτόν μία, πιστεύουμε, τερπνή βιογραφία. Γράφει στον πρόλογο του ωραίου αυτού βιβλίου του: «Ο μακαριστός φίλος μου ιερομόναχος Αθανάσιος δεν έπαυε να μου λέγει: “Μη γράφεις, αν δεν είναι προς δόξαν Θεού”. Φρονώ ταπεινά ότι η μονογραφία μου για τον Αθανάσιον είναι προς δόξαν Θεού.
Γιατί, γράφοντας για τον αληθινόν αυτόν άνθρωπον, δοξάζεται ο Θεός, που με τη χάρη Του τον ανέδειξε στις ημέρες μας σαν εικόνα αρετής και υπόδειγμα για μίμηση. Σε ποιά επίπεδα αγιότητος έφθασε, μόνον ο Κύριος γνωρίζει. Οι μοναχικές αρετές του όμως ήταν γνωστές σ’ εμένα».
περισσότερα εδώ: πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου